Wat kom ik hier in godsnaam allemaal tegen... De afgelopen tien jaar was ik elke grote vakantie vooral bezig met het uitdokteren van het komende schooljaar, van het maken van naamkaartjes en voorbladen, het poetsen en klaarzetten van mijn klas, het sorteren van gebruikt materiaal,... Maar dit keer is het anders. Ik weet niet goed wat er me binnen een paar weken te wachten staat en dat heeft me de afgelopen weken de mogelijkheid gegeven om andere dingen te doen. Op te ruimen, nostalgisch even terug te denken aan mijn beginjaren als juf en dan vooral oud materiaal van onder het stof te halen en te beslissen of ik het gewoon weggooi of het beter netjes en gesorteerd bewaar. Het moest eigenlijk al veel eerder gebeurd zijn, maar het kwam er nooit van.
Daarom voelt het voor mij als een stap die ik nodig heb en die net op tijd komt. Even andere oorden opzoeken, nieuwe indrukken opdoen en thuis rust vinden door alles de juiste plek te geven. Ik hoef geen leeg huis, maar als het een tikkeltje opgeruimder is, dan voelt het soms net iets fijner.
Exact negen jaar geleden (15/08/2015) kwam ik hier wonen. Een huis dat mijn ex-vriend, samen met zijn vader en mijn papa, eigenhandig verbouwde en waar ik al een hele tijd van droomde. Niet enkel van een huis, maar ook van een thuis (met kinderen). Zoals velen onder jullie wel weten, draaide dat even anders uit. Amper negen maanden na onze intrek en na een relatie van vijftien jaar stond ik er plots alleen voor. Het werd even heel erg moeilijk. Ik had me altijd zo gelukkig gevoeld, maar het verdriet liet hele diepe sporen na. Gelukkig kon ik op een fantastische vrienden- en familiekring rekenen en spartelde ik er op de een of andere manier toch door. Ik slaagde er in om mijn huis te behouden (dankzij mijn eigen wilskracht om een tweede job te zoeken én daar een beetje met m'n gat in de goeie boter te vallen, maar zeker ook door de onvoorwaardelijke steun van die twee oudjes van me) en ik bleef me keihard inzetten voor al die schapen waar ik herder mocht van zijn :). Wat deed het deugd om me op school gesteund en vooral ook heel erg geliefd te voelen.
De voorbije jaren waren zeker leerrijk, maar - als je 't mij vraagt - te hard. Er stroomden te veel tranen. En zonder dat ik het wilde, brak m'n hart nog een tweede keer. Ik hoopte dat het nooit meer zoveel pijn zou doen, maar ik vond het misschien zelfs nog zwaarder dan acht jaar terug.
Houden van is bij mij duidelijk allesomvattend en iets met de rem op doen, gaat niet of voelt zo onnatuurlijk. Dat zie je hier op Gietjes Corner ook. Daarom probeer ik er vertrouwen in te hebben dat het op de een of andere manier ooit wel goed komt. Dat de tijd die ik nu investeer in m'n werk, klasgebeuren en leerlingen zich later terugbetaalt. In de zin van: tijd voor een gezin, mijn partner en (eventuele) (plus)kinderen terwijl ik nog altijd mijn job kan doen zoals ik het graag doe, maar dan met iets minder voorbereidend werk.
Die steun wil ik ook graag voor jullie betekenen. Dat jullie dankzij meteen inzetbaar materiaal meer tijd hebben voor jullie gezin en vooral ook voor jezelf. Want door de rush van het leven verdwijnt het allerbelangrijkste soms te vaak naar de achtergrond. Ik wil niemand de les spellen - want ik heb zelf ook nog veel te leren - maar koester wat je hebt. Want als je het zonder liefde van een partner en (plus)kinderen moet stellen, dan mist het leven een aantal kleuren van de regenboog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten