In het tweede leerjaar gaat de rekenleerstof tot 100 waardoor de getallen van 0 tot 100 centraal staan. Vroeger mocht ik ervan uitgaan dat de meeste kinderen vlot konden tellen, maar dat is steeds vaker niet meer het geval. Vandaar dat het echt wel belangrijk is om hier genoeg nadruk op te leggen. Dat kan op allerhande manieren. Ik heb doorheen mijn jaren in het tweede eigenlijk nooit een getallenlijn opgehangen, al denk ik dat het zeker z'n nut kan hebben. Het honderdveld bouwde ik wel op. Eerst een twintigveld aan het bord en dan steeds wat rijen toevoegen.
De moeilijkheid is ook dat kinderen vaak de link tussen het honderdveld en een getallenlijn niet zien. Toen ik alleen voor de klas stond (en dus veel minder leerlingen voor me had), liet ik een getallenlijn tot 100 maken en dan werd die verknipt en onder elkaar geplakt. Op die manier zagen de kinderen concreet wat er gebeurt om van een getallenlijn tot dat honderdveld te komen. Deze activiteit heeft voor de rest van het schooljaar zeker z'n meerwaarde. Daarom gaf ik ook zo graag les weg van de handboeken... :).
Ik maakte in eerste instantie een witte versie voor mijn bord (zonder poespas of tekeningen), maar daarna ging ik ook aan de slag voor de leerlingen. Zo kwam ik tot 8 series van 1 tot 100. Die pasten net in een doos van mijn oma. Eigenlijk was het er eentje van een alcoholische drank, maar dat weten de kinderen niet ;). En voor mij heeft het iets nostalgisch. 45 jaar, 15 jaar, 5,5 jaar en 2,5 jaar terug verloor ik mijn grootouders en ik moet zeggen dat ik het fijn vind om ze toch nog ergens bij me te hebben. Mijn opa langs mama's kant heb ik nooit gekend, maar de andere drie hebben echt wel een indruk op mij nagelaten. Heel vaak pink in een traantje weg als ik besef dat ze er nooit meer zullen zijn, maar tegelijk voel ik ze ook nog altijd heel erg dichtbij. Zo gebruik ik in mijn klas dozen van mijn beide grootmoeders, liggen er altijd handdoeken van mijn meme in de klas en ligt haar schaar naast mij in mijn bureaulade. Al heb ik ook de kleurpotloden van mijn papa bij me, een oude rieten stoel van een grootoom,... Familie is nu eenmaal heel belangrijk in mijn leven en ik kan ook zo moeilijk iets weggooien... :).
Onderstaande foto's zijn wat wazig, maar ik denk dat het wel duidelijk is hoe het materiaal er uitziet. De witte serie heeft geen achterkant, de andere kaartjes wel. Dat hoef je uiteraard niet te doen want op die manier heb je wel dubbel knipwerk. Maar weet dat als je deze getalkaarten maakt, je er heel lang en veel plezier zal aan beleven. Ze zijn echt op heel veel verschillende manieren inzetbaar!
Veel plezier ermee en tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten