Afwerking fase 1!

Ik vertelde jullie al twee keer over mijn schilderwerken, maar daar bleef het niet bij. De voorbije week liet ik jullie ook weten dat er nog steeds hard werd gewerkt...

Misschien kun je uit deze foto al opmaken welk werkje er intussen ook van mijn lijstje mocht worden geschrapt...

Een goeie vijf jaar geleden vroeg een vriendin van mij of ik geen zin had om samen met haar naailes te volgen. Het was iets wat nog nooit in mij was opgekomen, maar ik moet zeggen dat ik eigenlijk heel erg graag bijleer en dit in tal van uiteenlopende branches. Zo kwam het dat ik vier jaar lang les volgde en nu vooral gewoon mijn plan kan trekken :).

Daarom ook dat ik vorig schooljaar wilde plannen in verband met mijn klaslokaal maakte. De verf was er nu al, maar ik wilde ook passende gordijnen. Na wat speur- en mailwerk kwam ik bij De Soldeur in Kortrijk terecht. Daar vond ik grijze, brandwerende en verduisterende stof voor een schappelijke prijs van 17,85 euro de meter (en maar liefst 2,80 meter breed!).

Samen met mijn allerliefste mama en schoonmama ging ik aan de slag. Schoonmama Rita maakte een eerste (voorbeeld)gordijn, kwam die in mijn klas passen en vorige dinsdag maakten we er een stikdagje met z'n drietjes van. Dankzij hun hulp kon ik vorige week al (vijf dagen voor de deadline!) mijn gordijnen ophangen.

Het is heel erg moeilijk om deftige foto's te nemen, maar ik denk wel dat jullie zich op die manier een beeld kunnen vormen van ons nieuw pronkstukje :).

Ik heb nu nog twee dagen om mijn klas helemaal op orde te krijgen en dan zijn we klaar voor een spetterende eerste schooldag!

Bij deze wil ik nog een paar mensen uitdrukkelijk bedanken!

* Mama, die ALTIJD voor me klaar staat

* Schoonmama die helpt structuur brengen als dat hoofd van mij weer eens op hol slaat :)

* De dames van De Soldeur in Kortrijk die me heel snel terug hebben gemaild én die ons heel erg goed hebben geholpen

* Lieftallige collega's die me genoeg feedback, raad en bijstand boden tijdens de werken :).

Maar ook

* Papa, schoonpapa en wederhelft die hielpen afplakken, schilderen en die straks nog de computers mogen installeren :)

* Koen van Colora voor de SUPERverf

* Monique en Tine van Puype Naaimachines voor mijn fantastische naaimachine

* De directeur die mijn project een kans gaf :)

Wil je zelf gordijnen maken?

Dan is dat eigenlijk helemaal zo moeilijk niet. 

1. Wij namen een lap stof van 2,80 op 2,80  meter. Meet uiteraard eerst jouw ramen :).

2. Strijk beide zijkanten mooi in en stik die vast.

3. Strijk de bovenkant netjes in en zet er onmiddellijk de witte band voor de haken van de gordijnen op vast.

4. Strijk de zoom in en stik die ook vast.

5. Stop haken in het witte lint.

Klaar!

Het eiland van duizend bronnen van Sarah Lark

Toen ik een tijdje terug in de bieb kwam, zag ik bij de nieuwe boeken ‘Het eiland van duizend bronnen’ van Sarah Lark staan. De kaft sprak me meteen aan en ik hou wel van een kanjer voor de vakantie. Dan kun je je even in een heel andere wereld wanen en ben je voor een paar uur zoet. Tijdens ons weekje Vogezen nam ik dan ook het boek ter hand en kon ik twee dagen genieten van een verhaal over slavernij, liefde en de strijd tussen blank en zwart.

Gegevens

Oorspronkelijke titel: Die Insel der tausend Quellen

Uitgeverij: De Fontein

Uitgegeven in: 2014

Vertaling: Jolanda te Lindert

Omslagontwerp Hans Gordijn, Baarn

Omslagillustratie: Thinkstock.com

Opmaak binnenwerk: Hans Gordijn, Baarn

Aantal pagina’s: 523

ISBN: 978 90 325 1455 6

Flaptekst

Londen, 1729. Na de dood van haar grote liefde sluit Nora een verstandshuwelijk met weduwnaar Elias, de veel oudere eigenaar van een suikerrietplantage op Jamaica, en ze verruilt Engeland voor het Caraïbisch gebied. Maar haar nieuwe leven brengt Nora niet het geluk en de rust waar ze naar op zoek was.

De manier waarop de slaven door eigenaars en slavendrijvers behandeld worden wekt haar afschuw, en ze neemt zich voor dat zelf anders aan te pakken. Tot haar verrassing en plezier wordt ze daarin gesteund door haar stiefzoon Doug, die echter andere beweegredenen heeft dan ze vermoedt. Zijn bewondering voor haar plannen heeft meer met zijn gevoelens voor haar te maken.

De onderhuidse spanningen op de plantages leiden tot een crisis waarbij Nora in één klap alles dreigt te verliezen – zelfs haar leven…

Mijn mening (+/++)

Tijdens het lezen van dit boek had ik steevast het gevoel dat ik dit verhaal van ergens kende. Het doet me immers terugdenken aan een boek dat ik vroeger al las. Ik bekeek eens mijn pagina ‘Gelezen boeken’, maar ik vond het niet meteen terug. Het kan echter een boek zijn dat ik voor Gietjes Corner las en waar ik dus geen samenvatting of beoordeling van heb. Daarom vond ik het boek gewoon goed en mooi, maar had ik steeds het gevoel dat het niet vernieuwend en weinig verrassend was. Het kan uiteraard ook een gevoel zijn, maar ik heb de indruk dat de schrijfstijl van Sarah Lark dicht bij die van Veloso aanleunt. Ik ben niet helemaal zeker als het over die auteur gaat, maar in de toekomst zoek ik dat zeker nog eens uit. Wat dit boek betreft, geef ik het dus zeker een ruime voldoende. Het is heel erg mooi geschreven, het leest vlot en naast de geschiedenis van Engeland en Jamaïca kun je je ook helemaal verliezen in de romances van het hoofdpersonage Nora. Zeker de moeite waard dus om deze kanjer van meer dan 500 bladzijden eens ter hand te nemen.

Bron:
* http://www.bol.com/nl/p/het-eiland-van-duizend-bronnen/9200000021947418/

Klas krijgt stilaan vorm!

Het was hier de afgelopen week stil, veel te stil naar mijn idee... maar ik leg je even uit hoe dat komt. Niet omdat ik op mijn luie kont op een of ander strand in een warm land zat. Nee, helemaal niet. Ik was gewoon hard bezig met mijn klaslokaal. Ik liet jullie hier eerder al een paar foto's van mijn schilderwerken zien, maar toen was er nog héél veel werk. Nu is er nog steeds veel werk, maar kreeg er ook al heel veel vorm en gestalte.

Wat je misschien nog wist...

* Zitbanken en boekenrekjes allemaal in het blauw in plaats van in het lelijke melkgroen!

* De zorgtafel in een flashy kleurtje!

* De geërfde computertafel lijkt helemaal nieuw!

* De raamlijsten krijgen EINDELIJK ook eens een kleurtje!

* De kasten worden met heel veel zorg (en afplaklint) in het blauw gezet!

* Ook de prikborden krijgen een volledig nieuwe uitstraling. Melkkleuren weg, een flashy blauwe rand en een mooie grijze binnenkant.

Wat je nog niet wist!

 * Prikborden en kasten kregen meerdere lagen verf en zien er nu heel erg goed uit (al zeg ik het zelf) - op deze foto moest de kast nog een laag of twee krijgen

* Helemaal af zien ze er zo uit!

* Ook de balkjes boven de toekomstige zithoek werden niet over het hoofd gezien!

* De laatste pastelkleuren verdwenen en kregen een fel kleurtje over zich heen! De combinatie van het blauw en het geel zag ik op Colora!

* En dus ziet mijn zithoek er nu zo uit!

Het was wat moeilijk om het op foto vast te leggen, maar er is dus genoeg plaats voor een twintigtal kindjes en mezelf. Ook mijn gebedsdoos kreeg alweer een plekje.

* De vuilbak ziet er helemaal niet meer saai uit en past helemaal binnen het geheel. Het tafeltje links is voor de drankjes van de kinderen. De papierbak moet ik nog legen zoals je ziet :).

* Als laatste toon ik ook nog even mijn zitbankjes die we nu als rekjes inzetten. Vorig jaar had ik een klasje van 30 en dan had ik alle bankjes nodig. Nu zijn er een paar bankjes over en die gebruik ik als opslagplaats. Aangezien ze in hetzelfde kleur als de zitbankjes zijn, kan ik ze later nog altijd terug in mijn zithoek plaatsen.

Zo, nu zie je toch al een deel van mijn werk! Toch heb ik nog uren nodig gehad voor iets anders... Benieuwd? Ik laat het jullie hier zo snel mogelijk weten :).

Salamander, na de reeks ook het boek!

Een tijdje geleden keek ik naar de serie ‘Salamander’ op de Belgische televisie. Van deze reeks is er nu ook boek op de markt verschenen en heet ‘Salamander – Schot in het donker’. Het is van de hand van Bavo Dhooge en mag gerust als een goeie thriller worden omschreven.

Gegevens

Uitgeverij: Borgerhoff & Lamberigts

Uitgegeven in: 2013

Foto-omslag: Shutterstock

Ontwerp cover: Wendy De Vlaeminck

Zetwerk binnenwerk: Wendy De Vlaeminck

Aantal pagina’s: 238

ISBN: 978 908 9313430

Flaptekst

(Het boek heeft geen gewone flaptekst, maar bevat wel de volgende info)

Honderdduizenden mensen waren en zijn aan de buis gekluisterd voor Salamander, de tv-reeks op één naar een scenario van Ward Hulselmans. De serie startte met een spectaculaire kraak in de Bank Jonkhere in Brussel.

Maar wat ging er vooraf…

Wat dreef de protagonisten in hun drang naar wraak en vergelding?

Wat heeft de Tweede Wereldoorlog ermee te maken?

Welke dramatische gebeurtenissen uit het verleden leidden tot het drama van nu?

Mijn mening (++)

Boeken rond series zijn meestal heel snel te lezen omdat ze het verhaal van op televisie gewoon letterlijk weergeven. Dit is echter niet zo bij Salamander. Het boek wordt uit een ander standpunt verteld en de politie komt er eigenlijk helemaal niet in voor. Daarom is dit boek anders dan anderen en vind ik het zeker en vast een aanrader. Misschien is het niet ideaal als je de serie nog maar pas zag want er zijn ook tal van gelijkenissen, maar ik merk na een jaartje dat ikzelf toch al een paar wendingen was vergeten. Op vakantie of tussen de drukke werkweken door is dit een goede thriller die het lezen meer dan waard is.

Bron:
* http://www.een.be/programmas/salamander

Vingertwister netjes opgeborgen

Een tijdje geleden toonde ik jullie hier mijn Vingertwister. Dit spel gebruik ik als tussendoortje of als opwarming voor de schrijfles. Ik was nog op zoek naar een gepaste doos en ik kon weer terecht bij de verzameling van mijn mama. Ze vond een doos van ijsjes waar de spelbordjes en de kaartjes perfect in passen. Ik voorzag de doos weer van een label en mooie foto.

Op die manier is je materiaal makkelijk stapel- en opbergbaar. En laat ons nu eerlijk zijn... in een klas is er altijd plaats te kort. :)

Overzicht bonnen

Aangezien ik de afgelopen week wat bezig was met m'n beloningssysteem voorzag ik m'n doos van een nieuwe voorraad bonnen. Ik wil ze komend schooljaar immers wat frequenter gebruiken. Bij drie groene bonnen verdienen de kinderen een verrassing, bij drie rode een straf. Ik denk dat ik bij elke rode bon wel de kinderen een speeltijd aan de kant laat staan.

Om een goed overzicht te hebben op de verdiende of gekregen bonnen maakte ik een tabel. Op die lijst kan ik goed aanduiden wie welke bon krijgt. Ik kopieer de lijst een keer op rood en een keer op groen.

In een hokje kunnen er telkens drie streepjes staan. Wellicht combineer ik dit systeem nog met een verkeerslicht. Ik wil niet voor de minste aanleiding een rode kaart geven. Kinderen die echter 's avonds op het rood licht blijven staan, krijgen dan wel een rode bon. Dit is echter toekomstmuziek. Ik begin eerst wellicht gewoon met de rode en groene bonnen. Ik zie wel waar ik kom. Alles hangt ook wat af van je klasgroep.

Herfstlied van Simone Van der Vlugt

Tijdens ons weekje in de Vogezen leerde ik ook weer een nieuwe schrijfster kennen. Zo las ik ‘Herfstlied’ van Simone Van der Vlugt. Via Kims Leeshoekje leerde ik deze auteur kennen en ik moet zeggen dat de boeken van deze Nederlandse dame mij ook wel bevallen.

Gegevens

Uitgegeven in: 2009

Verspreiding door België: Veen Bosch & Keuning uitgevers n.v., Wommelgem

Omslagontwerp: Roald Triebels, Amsterdam

Omslagillustratie: Studio MPM/Photonica/Getty Images

Aantal pagina’s: 276

ISBN: 978 90 414 1400 7 (gebonden) – 978 90 414 1292 8 (paperback)

Flaptekst

Als journaliste voor de cultuurpagina van het Leidsch Dagblad heeft Nadine het prima naar haar zin, maar eigenlijk zou ze het liefst schrijfster worden. Net als ze erin slaagt een uitgever voor haar werk te interesseren, wordt Leiden opgeschrikt door de moord op een jonge vrouw.

Samen met haar collega’s zit Nadine boven op het nieuws, waar ze steeds eer bij betrokken raakt. Als de vermoorde vrouw uiterlijk een sterke gelijkenis met Nadine blijkt te vertonen, kan ze de gebeurtenissen niet meer als toeval afdoen en beseft ze dat zij en haar zestienjarige dochter Mariëlle gevaar lopen. Vooral als de moordenaar meer slachtoffers maakt, die allemaal in Nadines omgeving verkeren.

Mijn mening (++)

‘Herfstlied’ leest als een trein en is spannend, zonder meer. Daarmee wil ik zeggen dat de spannende scènes misschien op één hand te tellen zijn, maar doorheen het boek word je wel steeds nieuwsgieriger naar de identiteit van de moordenaar. Het verhaal is anders dan anders omdat de moordenaar in bepaalde hoofdstukken ook aan het woord komt. Zo kom je ook iets meer te weten over het verleden van dat ‘onmens’. Het boek beviel me echt en dus komt deze schrijfster in de toekomst zeker nog eens aan bod op mijn blog.


Bron:
*http://www.youngadultbooks.nl/lezen-voor-je-lijst/hiltsjes-top-5-lezen-voor-de-lijst/

Opgeruimd staat netjes!

Meestal lijkt er hier een bom ontploft en weerspiegelt mijn living eigenlijk de puinhoop in mijn hersenpan :). Toch hou ik van orde en netheid. Als het eventjes kan, dan wil ik al mijn materiaal sorteren, in gepaste dozen steken en voorzien van een label. Dat kon je hier eerder al een paar keer zien. Nu maakte ik ook een doos voor mijn hulpvragers en eentje voor dobbelstenen.

De foto's zijn niet wat ze zouden moeten zijn, maar mijn nieuwe gsm heeft blijkbaar geen al te beste camera.

Doorheen het jaar zullen deze hulpvragers in de banken van de kinderen zitten, maar ik vind het belangrijk dat ik ze ook tijdens de grote vakantie op een nette manier kan bewaren. Zo kan ik op het einde van juni telkens mijn doos boven halen en ze netjes opbergen voor het volgende schooljaar.

Een tijdje geleden kocht ik ook een aantal dobbelstenen op Het Boekenfestijn. Deze wilde ik een doosje bewaren zodat ik ze gelijk wanneer kan bovenhalen. Mijn mama zocht voor een gepast botervlootje en ik plakte er twee labels op. Ik zie het helemaal zitten om mijn kasten binnenkort te gaan vullen :).

Bron:

* http://www.spellenrijk.nl/accessoires-dobbelstenen/4-dobbelstenen-wit/i/5638/

Briefjes schrijven!

Vorig jaar liet ik jullie hier mijn bonnendoos zien. In die doos zitten een aantal verrassingen. Eéntje daarvan was het schrijven van een briefje voor de flinke leerling. Ik had echter geen briefpapier voorzien. Op een gewoon cursusblad schrijven is niet zo leuk dus ik maakte vorige week een blaadje.

Ik baseerde me op een document van Pinterest en maakte er mijn versie van. Zo kunnen de kinderen niet alleen een kort briefje schrijven, maar ook een kleine tekening maken. Ik zou ze het briefje achteraf laten uitknippen en op een gekleurd blaadje laten kleven. Dit wordt dan een mooi souvenir.

Bron:
* http://funforfirst.blogspot.be/search/label/Clip%20Art

Ontdekking in webland!

Trouwe lezers weten dat ik graag een site of blog in de kijker zet. Het is alweer een tijdje geleden en daarom wil ik er vandaag weer even tijd voor maken. Ik heb immers een fantastische site ontdekt. Er gaat geen dag voorbij of ik schuim het web af naar ideeën of bruikbaar materiaal. Meestal gebruik ik niks integraal omdat ik het ofwel niet mooi genoeg vind of misschien niet goed genoeg. Tjah... ik geef het toe, dat perfectionistisch kantje is niet altijd even handig :).

Toch ben ik niet de enige dat het allemaal af wil! Gelukkig, dan voel ik me net dat tikkeltje minder abnormaal :). Zo kwam ik een weekje geleden eerder toevallig op de site van Laura Vermesen. Heel vaak is het zoeken naar bruikbaar materiaal, maar hier zag ik op slag een aantal dingen die ik zelf graag in mijn klas zou hebben.

Het enige wat je hoeft te doen is een mailtje naar Laura sturen en net zoals bij mij zijn er lesmaterialen en ideeën gratis te verkrijgen. Veel meer leerkrachten zouden zo'n initiatief moeten nemen, vind ik. Dit zou onze leerlingen en misschien ook ons gezin alleen maar ten goede komen!

Neem dus allemaal snel een kijkje bij Juf Laura en denk misschien na over een eigen site of blog. Ik wens Laura alvast nog heel veel schrijf- en werkplezier en hopelijk kunnen we elkaar in de toekomst nog heel vaak inspireren!

De Vogezen, een waar paradijs voor wandelaars en vogelliefhebbers

De voorbije jaren trokken we een paar keer naar het Zuiden van Frankrijk, maar dat zagen we deze zomer niet zitten. Aangezien zowel mijn wederhelft als ik behoorlijk vermoeid waren van het voorbije werkjaar ging ik rond Nieuwjaar op zoek naar een mooie camping wat dichter bij huis.

Zo kwam ik bij Camping Domaine des Messires terecht. Ik zag ergens op tv reclame over Vancansoleil en op hun site ging ik per regio op zoek naar een geschikte vakantieplaats. Wij trekken meestal naar een camping, maar huren daar wel een stacaravan. Ik hou immers niet zo van die sanitaire blokken :). Wellicht weer een rare hersenkronkel van mij, maar zo is het nu eenmaal.

Op Domaine des Messires kan je naast stacaravans ook tenten huren. Die zien er echt piekfijn uit en worden zeker grondig gepoetst. Uiteraard kun je ook in je eigen caravan of tent slapen.

Pro's
* Heel erg rustig!
* Mooi en groot meer met een klein stukje zandstrand.
* Supervriendelijke uitbaters.
* Schaduwrijke campingplaatsen.
* Je kunt brood en koffiekoeken bestellen. Ook verzoekjes zoals verjaardagstaarten zijn mogelijk.
* Adembenemende omgeving
* Terrein met net voor volleybal, netbal, badminton,...
* Speelpleintje
* Pingpongtafel
* Behoorlijke zaal waar spelletjes gespeeld kunnen worden en waar er Wifi beschikbaar is.
* Heel wat supermarkten in de buurt (op ongeveer 5 km)

Contra's
* Weinig toeristische 'attracties' in de omgeving
* Misschien voor sommige gezinnen wat té rustig
* Geen winkeltje op de camping

kleine waterval van Tendon

grote waterval van Tendon

te huren tent

speelterrein voor jong en oud

groot en proper meer

links het kleine zandstrand

Bron:
* http://www.domainedesmessires.com/nl

Schilderwerken...

Het was hier heel erg stil vorige week, maar dat had niets met een rustpauze te maken. Ik stak 'even' tijd in mijn klasinrichting. Sinds lang droomde ik er van om mijn eigen klasje in te richten. Aangezien ik de voorbije jaren amper wist of ik werk had, heb ik nu de luxe dat ik sinds 30 juni weet waar ik op 1 september aan begin. Daarom had ik deze zomer erg veel zin om te schilderen. Onze klasgebouwen zijn behoorlijk oud, maar ik vind dat je met wat inzet en een pot verf wel wat kan realiseren.

Foto's van mijn 'oude' klas heb ik niet, maar ik probeer jullie er wel een voorstelling van te geven. Ik sta in een tweede leerjaar en dan vind ik dat de klas wel wat kleurrijk mag zijn. Tot vorig schooljaar was dat echt niet zo. De kasten en de andere meubels zagen er oud, versleten en kleurloos uit.

Dit zijn mijn zitbanken die ook als opbergruimte dienst doen. Denk de blauwe verf achteraan weg want die is nieuw.

De raamlijsten (of hoe je die dingen ook noemt) kregen nog nooit eerder een likje verf. Gordijnen waren er wel, maar die heb ik aan een supercollega geschonken.
In de vakantie probeer ik - samen met mama en schoonmama -  nog nieuwe te maken.

De inbouwkasten zagen er tot voor kort zo uit. Bovenkant blauw, onderkant lichtgeel. De blauwe boord boven de kast én de tape op de ramen mag je hier ook wegdenken.

Ook alle andere meubels en de prikborden zagen er echt heel erg flets uit. Daarom ging ik een hele tijd geleden op zoek naar inspiratie. Op het net is er wel heel veel te vinden, maar toch had ik het heel moeilijk om een kleurencombinatie te vinden. Je kunt je immers ook geen beeld van je eigen klas met die kleuren vormen. Ik nam een kijkje op de site van Colora en kwam bij de volgende foto terecht....

Ik vond deze kleuren wel iets hebben en ik maakte afspraken met iemand van Colora. De hoofdkleur werd het blauw, de accenten komen later in het geel. Aangezien het blauw en het geel behoorlijk fel zijn, wilde ik daarnaast ook een rustige kleur. Ik koos niet voor het soort bruin hierboven, maar koos uit een waaier grijstinten.

Vorige woensdag gingen we aan de slag en na drie dagen verven werd toch al het een en ander gerealiseerd. Dankzij de hulp van mijn ouders en schoonouders trouwens, waarvoor een grote DANK JE WEL!

De acht kasten werden helemaal in het blauw gezet. Binnenkort komt er nog een tweede laag. Later worden de kasten wellicht met grijs afgewerkt.

Vier van de zes raamlijsten kregen al kleur dankzij mijn pa!

Bijna alle zitbanken kregen al een eerste laag blauw over zich heen. Ik vind ze supercool nu :).

De oude ronde tafel kreeg ook een likje verf...

De prikborden kregen een blauw randje en werden daarna met een grijstint opgevuld. Het werd een secuur werkje, maar de meeste prikborden zijn al klaar!

Ook de deur kreeg twee lagen verf en de computertafel die ik van Majella van Mady by Mazella erfde, straalt als nooit tevoren :).

In de komende drie weken probeer ik het volgende nog te realiseren:

*de kast en de zitbanken nog een tweede laag te geven

*de raamlijsten een eerste en/of tweede keer te schilderen

*de rest van de prikborden uit mijn klas af te werken

*gele accenten te schilderen waaronder de vuilbakhouder en een bijzettafeltje

*kasten af te werken met twee grijze strepen

*bijpassende gordijnen te maken

*eventueel nieuwe vloerbekleding voor in mijn zithoek

*een tiental kussentjes voor op de blauwe zitbankjes

Uiteraard kan ik dat niet zonder hulp en daarom ben ik ook heel erg blij met mijn behulpzame familie! Bij deze nog eens dikke merci aan mijn mama, papa, mijn schoonmama Rita en schoonpapa Gino!

Hou Gietjes Corner zeker in de gaten als je het (voorlopig) eindresultaat wil zien. Er zal nog heel wat veranderen!