Pinterest!

De bloggers onder ons kennen Pinterest wellicht, maar ik merk dat er nog heel veel mensen met een gigantisch gat in hun virtuele wereld zitten. Daarom vind ik het nodig om het hier even over Pinterest te hebben. Al ben je nu dol op de computer of niet, Pinterest is er voor iedereen die wat orde in de chaos wil scheppen. Ik mag mij zeker bij dit deel van de bevolking rekenen.

Ik speur het net al jaren af naar goeie ideeën voor mijn klas, maar ook voor projecten in mijn vrije tijd. Denk maar aan toffe werkblaadjes, goeie boeken, patronen voor naaiwerkjes,... Het probleem is altijd om al dat moois ooit terug te vinden. Daarom vind ik Pinterest zo handig. Je kunt namelijk van al dat leuks een memo maken die je gewoon op één van je borden pint. Je hoeft je alleen aan te melden bij Pinterest en de knop die je hiernaast ziet te downloaden. Van het moment dat je dan iets moois op het net ziet, kun je op de knop drukken. Op die manier plak je een foto op één van je borden.

Ik ken de site nog niet erg lang, maar pinde al heel wat dingen. Op http://pinterest.com/gietjescorner/ vind je naast knutselideeën ook interieurtips, naaipatronen, recepten en nog veel meer. Neem vooral een kijkje!

Ik ben echt niet de enige op de wereld...

Soms denk ik wel: 'Ben ik de enige met al die zotte ideeën en hobby's?' Maar toen zag ik het volgende filmpje. Blijkbaar ben ik helemaal niet alleen... We worden misschien als gek bestempeld, maar de Kortrijkzaan in 'De Slimste Gemeente' gooide toch hoge ogen. Iedereen stond er bij en keek er naar. Het ging om het lijstje steden die de Olympische Zomerspelen ooit mochten organiseren. Ik wil je dit zeker niet onthouden. Bij deze dus geen tien weetjes, maar 22 steden op een rij.

• 1896: Athene
• 1900: Parijs
• 1904: Saint Louis
• 1908: Londen
• 1912: Stockholm
• 1916: toegekend aan Berlijn, maar afgelast omwille van WO I
• 1920: Antwerpen
• 1924: Parijs
• 1928: Amsterdam
• 1932: Los Angeles
• 1936: Berlijn
• 1940: eerst toegekend aan Tokio, daarna aan Helsinki, maar afgelast omwille van WO II
• 1944: toegekend aan Londen, maar afgelast omwille van WO II
• 1948: Londen
• 1952: Helsinki
• 1956: Melbourne
• 1960: Rome
• 1964: Tokio
• 1968: Mexico City
• 1972: München
• 1976: Montreal
• 1980: Moskou
• 1984: Los Angeles
• 1988: Seoel
• 1992: Barcelona
• 1996: Atlanta
• 2000: Sydney
• 2004: Athene
• 2008: Peking
• 2012: Londen

 Bron: Wikipedia

Op naar Moeder- en Vaderdag: een kader met aluminiumfolie, karton, kurk en ecoline

De Paasvakantie is nog maar net voorbij of er moet alweer dringend aan de slag gegaan worden voor Moeder- en Vaderdag. Vroeger gaf ik al een paar keer muzische in het vijfde en zesde leerjaar en dan probeerde ik het volgende uit. Een fotokader met karton, aluminiumfolie, kurken en ecoline. 

Ik leg je hier stap voor stap uit hoe je te werk gaat. Ik werkte een kader uit voor drie foto's: ofwel drie liggende ofwel drie rechtstaande foto's. Uiteraard is het ook mogelijk om een kader voor één, twee of meerdere foto's te maken.

1. Neem een rechthoekig stuk karton dat in de breedte net iets smaller uitvalt dan je kaders. Ik nam een stuk van 72 cm op 8 cm.

2. Scheur een groot stuk aluminiumfolie af en verfrommel dat stuk (niet in een prop, maar er mogen geen effen stukjes meer inzitten).

3. Doe lijm op je groot stuk karton en plak er het aluminiumfolie op. Door het vooraf te verfrommelen zal het een stuk minder makkelijk scheuren. Er mogen dus gerust wat kreukjes inzitten, dat geeft je werkje juist een mooi effect.

4. Snij dan drie kaders uit die een mooie passe-partout rond je foto zullen vormen.

5. Maak weer een prop met aluminiumfolie en beplak dan je kaders.  Je kunt ook reliëf in je kaders steken door er eerst kleine kartonnetjes op te plakken en het dan pas met aluminiumfolie te bedekken.

6. Dan leg je drie foto's op je grootste karton en met schijfjes kurk maak je bakjes zoals hieronder. De foto's moeten daar precies in passen zodat ze er niet uit vallen. Je kunt ze uiteraard ook gewoon vastkleven, maar dan kan er later niet meer gewisseld worden. Daarom opteerde ik voor dit systeem.

7. Meng witte knutsellijm met ecoline zodat je een kleurrijk papje bekomt. Laat de kinderen hun kaders schilderen. Bij tijdsgebrek kunnen ze natuurlijk ook zo gelaten worden. Er zijn hier uiteraard ook nog tal van andere mogelijkheden. Bespuit ze of schilder ze met gewone verf,...

8. Plak de kaders vervolgens vast op de kurken. Zo zie je de kurken niet meer en zitten de foto's straks mooi vast.

9. Schuif de foto's in het kader en je werkje is klaar!

Een Chinese roman deze keer

Welgeteld drie maanden heb ik het kunnen volhouden. Mijn boeken tijdig weer binnenbrengen in de bieb. Ik had dan ook heel goeie voornemens. Helaas ben ik er weer aan voor de moeite. Ik waagde me aan een Chinese roman van 400 bladzijden en het boek bleef maar in mijn nachtkastje slingeren. Tot ik er afgelopen week echt werk van maakte om het verhaal eindelijk uit te lezen. Het is namelijk zo tegen mijn principes om een boek dat niet helemaal werd uitgelezen terug te brengen. Soit, ik nam vandaag eindelijk nog eens wat tijd en ik spurtte net voor de middag nog naar de bieb. Ik vreesde al voor een belachelijk hoge boete, maar het lot was me vandaag heel even goed gezind. Het systeem lag plat zodat ik vandaag nog niet hoefde te betalen. Ik durfde er niet bij te vragen of mijn boete dan de komende dagen nog verder zou oplopen... Dat zien we dan wel weer... Vooral vanavond beginnen aan die andere boeken die nog op de kast liggen zodat dit de enige boete van 2013 wordt. Duimen maar :).

Het werd dit keer dus een Chinese roman van Ai Mi. Dit blijkt een pseudoniem te zijn voor een Chinese die nu samen met haar dochter in Amerika woont. Ze vertelt het liefdesverhaal van twee jongeren die voor elkaar gemaakt lijken te zijn. Het klassensysteem in het Oosten is echter zo ingewikkeld dat liefde soms ook heel erg gevaarlijk kan zijn. Jing Qui beseft dat ze niet zo maar gezien mag worden met Lao San. Ze besluiten dan ook wat geduld uit te oefenen. Eens Jing Qui vast benoemd is als leerkracht zal niets hen nog in de weg staan, daar is ze rotsvast van overtuigd.

Gegevens

ISBN: 9789022959916

Uitgever: Orlando

Publicatiedatum:01/10/2011

Oorspronkelijk in het Chinees

Vertaald door: Iege Vanwalle en Katrien Coupez

Pagina's: 416

Flaptekst

Jing Qui, een onschuldig schoolmeisje, wordt tijdens de Culturele Revolutie naar een afgelegen bergdorp gestuurd voor `heropvoeding’. Wanneer haar vader als kapitalist gevangen wordt gezet, weet Jing Qui dat haar toekomst - en die van haar familie - afhangt van hoe goed zij zich gedraagt in de ogen van de overheid. Een verkeerde beweging en hun levens kunnen voor altijd verpest zijn. Haar voorzichtige bestaan komt op zijn kop te staan als ze verliefd wordt op Lao San, de aantrekkelijke zoon van een hooggeplaatste militaire familie. Gezien het verschil in hun sociale afkomst is een verhouding tussen de twee uitgesloten. Maar hun wederzijdse aantrekkingskracht is echter sterk en niet te negeren. Wanneer Lao San plotseling verdwijnt, moet Jing Qui haar ideeën over liefde, eer en loyaliteit onder de loep nemen om te beslissen waar ze echt in gelooft.

Mijn beoordeling (+ / + +)

Dit boek heeft me zeker en vast kunnen boeien want het gaat dan ook over het allermooiste op deze wereld en dat is alomvattende en ondoorgrondelijke liefde. Twee mensen leren elkaar toevallig kennen en kunnen elkaar niet meer loslaten. Ondanks alle tegenkantingen en alle verwittigingen besluiten ze er samen voor te gaan tot het noodlot toeslaat. De roman leest heel erg vlot en neemt je mee in een waar liefdesverhaal. Toch miste ik iets om er een echte topper van te maken. Vrouwen die van romans houden - net als ik - zullen dit boek zeker kunnen smaken, maar ik denk niet dat dit een boek is dat je je leven lang zal onthouden. Daarvoor is het net iets te 'plat'. Als het over gevoelens opwekken gaat, heeft het me wel volledig in vervoering kunnen brengen. Maar ik ben dan ook een jonge meid die nog steeds in de ware liefde gelooft!

Bron foto: http://www.mijnleescadeau.nl/boeken/o/onder-de-meidoorn-ai-mi.php

Stuur gerust een mailtje!!

Ik wil even nog iets duidelijk maken. Van heel wat materiaal heb ik Word-documenten. Ben je ergens in geïnteresseerd? Stuur dan zeker een mailtje naar gietjescorner@hotmail.com.  Ook reacties op mijn blog zijn meer dan welkom. Zo kan ik ook rekening houden met de wensen van mijn lezers! Even iets delen met vrienden en collega's kan mij natuurlijk ook helpen.

Alvast bedankt!

Alweer een doos

Ik heb jullie al verteld dat ik in mijn dozenperiode ben. Ik ga en zal al mijn materiaal gesorteerd krijgen vooraleer ik verhuis. Dit is niet zomaar een uitdaging, maar mag later gerust als een huzarenstukje omschreven worden. We zijn al ergens gekomen en zien nog steeds licht aan het einde van de tunnel. Dus bij deze doen we lustig voort. Ik stelde je al de 'gebedendoos', de 'MAB-doos', de 'Eurodoos' en de 'muziekdoos' voor.

Dit keer werd het een letterdoos. Voorlopig zit er nog niet al te veel in, maar ik heb daar dan ook een uitleg voor. Je moet altijd extra plaats voorzien om het verstopt (lees: spoorloos) materiaal ook nog een plaatsje te kunnen geven. Dus bij deze een doos met mijn klinker-, medeklinker- en hoofdletterkaartjes. Netjes en overzichtelijk.

Je maakt gewoon foto's van je materiaal en daarmee maak je een overzichtsblad. Dit plak je op een oude schoendoos.

Ga dan op zoek naar onderverdelingen (plastic bakjes, doosjes,...) voor in je doos. Zo blijft alles netjes op zijn plaats en heb je snel alles bij de hand.

Uiteraard kunnen ook niet-leerkrachten met dit systeem aan de slag. Misschien een goed idee om al dat speelgoed van je kids een vaste plaats te geven.

Veel opruimplezier!

Weetjes '13/11

Als afsluiter van deze vakantie wil ik toch nog snel een berichtje op mijn blog posten en hopelijk kan ik die lijn ook volgende week doortrekken. 'k Moet zeggen dat ik er gewoon heel erg rustig van wordt. De dingen die ik wil bewaren, probeer ik hier te posten en soms doe ik er ook iemand van mijn lezers plezier mee. Twee vliegen in één klap.

Omdat ik in de voorbije twee weken heel wat blaadjes met allerlei weetjes tegenkwam, zet ik er vanavond nog eens tien op een rij. Dan wordt die papierhoop hier misschien eindelijk weer wat kleiner :).

1. Een megging is een legging voor mannen.

2. Bokma is een merknaam van jenever.

3. Bokwa is een nieuwe fitnessrage die komt overgewaaid uit de Verenigde Staten. Hierbij worden cijfers en letters gedanst. Het bestaat voor 80% uit fitness en de rest is dansen.

4. Een wombat is een buideldier dat in 1800 door George Shaw voor het eerst werd beschreven. De wombat is een dier dat er uitziet als een kruising van een beer en een das. Het dier graaft heel lange gangen onder de grond.

5. Accelerando betekent 'versnellend' in het Italiaans.

6. De oren van hazen en konijnen worden ook wel lepels genoemd.

7. In chattaal betekent ASL age, sex, location.

8. Marie-Antoinette was de vrouw van de 18de-eeuwse koning Lodewijk XVI.

9. Met pulmones worden de longen bedoeld.

10. Grimaldi is de naam van het vorstenhuis dat over Monaco regeert.


Bron foto: http://www.wombats.net/wombat-pic.html

Een rampscenario in Shopaholic! zegt ja

Er moest zodanig veel gebeuren in deze paasvakantie dat er weinig tijd over bleef om te lezen. Toch mag ik op mijn lijstje van dit jaar terug een roman bijschrijven. Ik koos deze keer voor een heel luchtig exemplaar van Sophie Kinsella, namelijk 'Shopaholic! zegt ja'. Kinsella werd mij een tijdje geleden al aangeraden en ik heb dan ook genoten van het hectische verhaal rond Becky Bloomwood. Al vind ik eerlijk gezegd dat dit boek wat langdradig is. Het boek handelt eigenlijk voortdurend over hetzelfde en pas in de laatste 50 bladzijden gebeurt er naar mijn aanvoelen werkelijk iets. Het is een typische chicklit zoals deze romantische boeken voor jongen vrouwen worden genoemd, maar voorlopig heeft Kinsella me nog niet echt kunnen overtuigen.

Gegevens

Oorspronkelijke titel: Shopaholic Ties The Knot

Vertaald uit het Engels

Vertaald door: G. Wolfswinkel

Uitgegeven in 2003

Uitgeverij: The House of Books

Omslagontwerp: Marlies Visser

Aantal pagina's: 350

ISBN10: 9044307584

ISBN13: 9789044307580

Flaptekst

Becky Bloomwood heeft het helemaal naar haar zin in New York. Ze heeft een geweldige baan - de hele dag schaamteloos 'shoppen' en daar nog voor betaald worden ook. Samen met haar vriend Luke woont ze in een deftig appartement in Manhattan. Ze hebben zelfs een gezamenlijke bankrekening geopend (hoewel Luke het niet altijd eens is met haar definitie van huishoudelijke uitgaven).
Dan vraagt Luke Becky ten huwelijk. Ze accepteert natuurlijk - en krijgt het plotseling erg druk. Met jurken passen, en schoenen, en hoeden, en lingerie, en ... nog veel meer. Haar moeder neemt aan dat de trouwerij in Engeland plaatsvindt. Maar Lukes moeder wil een enorm, extravagant feest, compleet met het New Yorks Filharmonisch Orkest. Becky wil niemand teleurstellen. Ze raakt er helemaal van in de war.

Mijn beoordeling (+)

Ik las al vaak romans, ook in deze stijl want de boeken van Jill Mansell kun je gerust ook onder de noemer 'chicklit' zetten. Met de verhalen van Mansell moet ik altijd lachen en ook de manier van schrijven bevalt me steeds heel erg. Bij Sophie Kinsella ligt dat even anders. Ik kan het misschien best vergelijken met een snoep die té zoet is. De taal die de Engelse schrijfster gebruikt, vind ik soms een beetje te en er zat voor mij niet genoeg verhaal in dit boek. Het handelt over een vrouw die op twee huwelijken op eenzelfde dag afstevent en ze weet helemaal niet hoe ze deze situatie recht moet zetten. Daar draait het 350 pagina's lang om. Voor mij heeft deze roman dus eigenlijk iets te weinig om het lijf om me echt mee te slepen en een paar uur lang te bekoren.


Bron foto: http://www.bol.com/nl/p/shopaholic-zegt-ja/1001004001952248/

Zelf schoolfeestkleren maken

Ik sta intussen al een kleine zeven jaar voor de klas en het was tot nu toe een rollercoaster aan indrukken, scholen, klassen en kinderen... veel kinderen... Een vaste stek bemachtigen is nog niet gelukt, maar waar ik ook beland, ik ga er voor. Als ik iets doe, dan is dat met passie. Dat is zo voor mijn werk en voor m'n hobby's.

Heel wat van mijn vrije uurtjes spendeer ik dan ook graag aan de school, mijn klas en de kids. Zo werken we samen met een paar andere creatieve collega's in de aanloop van bijvoorbeeld een schoolfeest keihard en dat resulteert in heel wat materiaal.

Zo maakte ik al een paar keer kledij voor een aantal uiteenlopende optredens. Ik zet hier enkele foto's op een rij zodat ik ook jullie misschien kan inspireren. Ook de niet-leerkrachten kunnen gerust aan de slag om de verkleedkoffer wat aan te dikken :). Veel naaiplezier.

Ik had natuurlijk liever actiefoto's getoond, maar ik publiceer liever niets met leerlingen. Hopelijk kun je je er toch een beeld van vormen.

Roze rokjes voor 'Candyman' van Christina Aguilera

Dassen voor de jongens

Haarlinten voor de meisjes

Met blacklights gaf dit een heel mooi effect!

Sister Act in stijl

Kleurrijke regenmantels met plastic zakken

Bijpassend lint

De muziekdoos

Omdat we in 2014 zullen verhuizen, heb ik de smaak van het organiseren en reorganiseren helemaal te pakken. Niet alleen met mijn spullen thuis, maar vooral met al dat materiaal van op school. Ik raak zo vaak dingen kwijt dat het soms minder tijdrovend zou zijn om het opnieuw te maken... Ik besef al langer dat dit beter moet kunnen en sinds een paar maanden heb ik toch de koe bij de horens gevat.

Alle afgewerkte dingen krijgen een bijpassende doos waar ze telkens weer in verdwijnen als ik ze even niet meer nodig heb. Dit kon je hier (de Eurodoos), hier (de rekendoos) en hier (de gebedsdoos) al meermaals zien. Nu maakte ik in de vakantie ook een muziekdoos. Cd's zijn heel erg dun en kunnen dus heel erg makkelijk overal tussen. Daardoor durven ze bij mij wel al eens te verdwijnen. Daarom kocht ik een boekje waarin ik ze kon bewaren. Ik maakte per cd een briefje met de nummers die erop te vinden zijn en stopte dit telkens achter de cd. Alles wat ik nu tegenkom wat met muziek te maken heeft, zal een mooi plaatsje krijgen in deze leuke schoendoos.

Ik drukte een bijpassende tekening af en plakte die op het deksel...

Ik deed er een laagje plasticfolie over zodat de doos nog jaren van dienst kan zien...

Ik voorzag de binnenkant van het deksel ook van wat versiering (aangezien ik dit blad toch overhad)...

Ik liet me even gaan op het Boekenfestijn in Kortrijk en kocht nog iets nieuws...

En voorzag elke cd van een kaartje met de nummers...

Intussen zit de doos al veel voller want ik vond tijdens mijn opruimwerken in de vakantie al het één en ander terug :)

Deze dozen kunnen misschien ook een oplossing bieden voor al het speelgoed van je kinderen of om al het materiaal in hun kamer een mooi plaatsje te geven. Uiteraard kun je de dozen ook beplakken met servetten en papier of laten beschilderen. Dan maak je er nog een leuke knutselnamiddag van.

Macaroni met haas, kam en witloof

Een verspreking is algauw gemaakt en zeker als je een glaasje op hebt. Daarom werd er heel lang geleden ooit eens macaroni met haas en kam besteld, in plaats van de klassieker met kaas en ham. Sindsdien heb ik altijd moeite om het op de juiste manier te zeggen en is het dus haas en kam gebleven.

Juist gezegd of niet, het blijft een simpel, maar o zo lekker gerecht. Een tijdje geleden zag ik echter een recept waar er nog witloof aan toe werd gevoegd. Aangezien we anders altijd hamrolletjes met witloof en puree eten of macaroni met kaas en ham, gooide ik het nu wat door elkaar. Moet kunnen!

Normaal is de wederhelft hier de kok, maar door de verbouwingen die nu al anderhalf jaar bezig zijn, had ik beloofd om de plaats achter het fornuis af en toe eens over te nemen. Dat kwam er eigenlijk nooit van, maar in deze vakantie had ik geen uitvluchten meer :). Dus na het stoofvlees van zaterdag, maakte ik gisteren macaroni met haas/kaas en kam/ham en voegde daar wat gestoofd witloof aan toe.

De foto's zien er misschien niet heel erg smakelijk uit, maar het was wel lekker!

Het recept: 
Volleerde koks zullen dit zonder recept zeker uit hun mouw kunnen schudden, maar ik denk uiteraard aan de leken als ik :)

Kaassaus à la Meus
Neem 30 gram boter en laat die smelten in je pan/pot. Voeg er 40 gram bloem aan toe en blijf goed roeren zodat je goudgele kruimels verkrijgt. Laat het vuur redelijk hoog staan en voeg er 700 ml (of 70 cl of 7 dl) melk aan toe onder voortdurend roeren. In het begin lijkt de saus wat slap, maar voeg er geen extra bloem aan toe. Door het verwarmen wordt de saus alsmaar dikker. Doe er achteraf kaas, peter, zout en nootmuskaat bij. Wees niet te gierig!

Macaroni
Gewoon water laten koken, wat zout en olie aan toevoegen, macaroni erin kieperen, wat roeren en de macaroni zolang laten koken als op de verpakking staat. Afgieten en klaar.

Witloof
Gewoon wat kuisen door de onderkant er af te snijden. Ik haal er ook altijd het hartje uit omdat dit bitter kan smaken. De stronken in kleine stukken snijden. Een stukje boter in de pan en laten smelten. Witloof erin en wat huishoudpapier erop. Daarna wat water in de pan gieten en het deksel erop leggen. Toch een 20-tal minuutjes laten stoven.

De ham snijden, alles in een pot, roeren en klaar! Uiteraard kan je er ook nog kaas over strooien en even in de oven zetten. Daar heb ik meestal het geduld niet meer voor :)

Smakelijk!

Rundskop, een parel uit 2011

Heel het jaar films opnemen en geen tijd vinden om ze te bekijken... Ken je dat gevoel? Er passeren heel wat interessante dingen op televisie, maar dan moet ik uiteindelijk toch gaan wissen omdat er geen plaats meer overblijft. Vakanties zijn dan het ideale moment om toch iets te bekijken denk ik dan. Terwijl er ook in die weken niet al te veel tijd overblijft. Want ik ben dan eentje die ALLES wil verslaan. En in twee weken is dat misschien wel wat 'zottewerk'. Gelukkig ben ik er intussen wel al in geslaagd om (voorlopig) één film te bekijken.

Een tijdje terug toonden ze de film 'Rundskop' op de Vlaamse televisie. Ik zag de film al eerder, maar goeie drama's bekijk ik graag nog een tweede keer. Dan kun je je er meestal nog een beter beeld van vormen. Daarom bekeek ik - tussen het strijken door - in een aantal etappes de film. Misschien niet ideaal, maar toch beter dan dat ik die prachtige dingen moet wissen zonder dat ik ze gezien heb.

Rundskop pakte mij al de eerste keer en dat deed het nu opnieuw. Altijd een goed teken. Toch zou ik hem niet bij mijn favorieten 'aller tijden' zetten. Heel mooi en prachtig acteerwerk, maar misschien dat tikkeltje tekort. Dan spreek ik puur vanuit mijn eigen standpunt natuurlijk. Ik ben er zeker van dat velen onder jullie wel zeggen 'top, zonder meer'. Hoe dan ook, het is zeker een aanrader. We mogen trouwens best trots zijn op al dat Belgisch geweld. Roskam en co hielden er niet voor niets een Oscarnominatie aan over.

Wil je meer info over deze film, ga dan naar mijn tabblad 'films' of surf onmiddellijk naar hier.

Veel lees- en kijkplezier!


Bron foto: http://www.gentblogt.be/2011/02/07/rundskop-een-beest-van-een-film

Het vlinderkistje van Santa Montefiore

Lezen is altijd al een hobby van mij geweest. Het doel was vroeger om ooit eens de hele bibliotheek uit te lezen, maar gelukkig besef ik al een tijdje dat dit onrealistisch is :). Ik hou het op een gemiddelde van een 30 boeken per jaar. Al weet ik niet of dat dit jaar nog haalbaar is. Verbouwingen nemen een serieuze hap uit mijn vrije tijd waardoor er soms nog weinig minuten overblijven om in een boek te duiken. Toch ben ik blij dat ik al heel wat schrijvers op mijn teller heb staan. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk uiteenlopende dingen te lezen. De historische romans behoren tot mijn favorieten, maar ik geniet ook wel van een zeemzoeterig verhaal zonder geschiedkundige achtergrond. Via via ontdekte ik een paar jaar terug Santa Montefiore. Als je van romans pur sang houdt, dan moet je deze boeken zeker gelezen hebben. Het eerste boek dat ik van deze Britse schrijfster las, was 'Het Vlinderkistje'. Het verhaal dompelde me onder in een aparte wereld. Een wereld vol romantische taal, met een snuifje passie en verdriet. Zalig om even bij weg te dromen.

Gegevens

Oorspronkelijke titel: The Butterfly Box

Vertaald door: Karien Gommers, Hanneke van Soest

ISBN10: 9022556506

ISBN13: 9789022556504

Aantal pagina's: 512

Verschenen in: 2010 (in het Nederlands)

Flaptekst

Federica Campione woont de eerste zeven jaar van haar leven in Chili. Haar Engelse moeder Helena is getrouwd met Ramon, een schrijver. Ramon verblijft echter het grootste deel van de tijd in het buitenland. Helena, die niet meer tegen de eenzaamheid kan, stelt hem een ultimatum: Ramon moet vaker thuis komen of zij zal met de kinderen naar Cornwall terugkeren. Ramon weigert en de trotse Helena resteert niets anders dan haar leven in Engeland voor te zetten. Maar Federica’s liefde voor haar vader blijft en ze koestert het cadeau dat hij haar ooit gaf: het prachtige ingelegde vlinderkistje.

Federica trouwt maar is ongelukkig. Spoedig realiseert zij zich dat ze moet terugkeren naar Chili om de ware betekenis van het vlinderkistje te ontdekken en zo haar eigen geluk te vinden.

Mijn beoordeling (++)

Dit is misschien niet het beste boek van Montefiore, maar het behoort zeker bij het groepje net onder de echte toppers. De verhalen van deze Britse schrijfsters lezen altijd heel erg vlot en Montefiore slaagt er telkens weer in om je mee te nemen in een aparte wereld. Dat is waar ik zo van hou in een boek. Je vergeet even de stress en al het werk om je heen en je waant jezelf in de wereld van de personages. Montefiore kan dit als geen ander. 'Het vlinderkistje' is ook een verhaal dat zeker zijn voeling heeft met de echte wereld. Heel wat kinderen moeten een van hun ouders vaak missen en daar worden wij als leerkracht elke dag mee geconfronteerd.

Bron foto:
http://www.literatuurplein.nl/boekdetail.jsp?boekId=713257

Weetjes '13/10

Alweer een hele tijd geleden dat ik er nog eens tien op een rij zette. Ik ging die weetjes wat stoppen want daar kruipt wel wat tijd in en ik heb niet de indruk dat jullie er zitten op te wachten. Het is echter voor mijn eigen gemoedsrust. Ik probeer zoveel mogelijk dingen op te slaan en dat gaat niet altijd in mijn geheugen, zelfs niet op mijn leeftijd :). Daarom blijf ik ze hier toch neerschrijven. Ik maak ook nog eens werk om mijn tabblad rond de weetjes af te werken en wat aantrekkelijker te maken. Dan is dit een ideale handleiding om even door te nemen voor je aan een plaatselijke quiz meedoet. Je valt nooit meer door de mand :)

1. Een struisvogel wordt in het Engels an ostrich genoemd.

2. Istanbul is de enige stad op deze wereld die in twee werelddelen ligt, namelijk in Europa en Azië.

3. Spar is een supermarktketen die in 1932 werd opgericht in Zegwaart (nu Zoetermeer). Sinds 1947 zijn er ook winkels in België.

4. Cora van Mora is het typetje in de reclame van Mora. Ze wordt gespeeld door Juliëtte de Wijn.

5. Het proces is een boek van Franz Kafka. Het hoofdpersonage is Jozef K.

6. Het regime van Bart De Wever werd geschreven door Carl Huybrechts.

7. Het Vlaams Parlement bevindt zich op de Leuvense weg nummer 86 in Brussel.

8. Tomorrowland vindt sinds 2005 plaats op het domein De Schorre in Boom.

9. Carrefour de l'arbre is een kasseistrook in Noord-Frankrijk in de gemeenten Camphin-en-Pévèle, Baisieux-Sin en Gruson, bekend van de wielerklassieker Parijs-Roubaix.

10. Tous les garçons et les filles is een nummer van Françoise Hardy. Dit is een Franse zangeres die in 1944 in Parijs werd geboren.




Bron foto's:
* http://www.advangeloven.com/corahorecava.aspx
* http://www.davidsfonds.be/publisher/edition/detail.phtml?id=3020
* http://bleubirdvintage.typepad.com/blog/2010/01/style-muse-francoise-hardy.html

Originele cadeaus zijn zoveel leuker!

In België hebben de leerkrachten en de schoolgaande jeugd twee weken vakantie. Ik dacht dan ook dat dit weer het moment zou zijn om elke dag een berichtje op mijn blog te posten. Het is echter weer drukker dan verwacht. Toch zal ik mijn best doen om vanaf nu weer wat regelmatiger te schrijven. Er staan dan ook nog heel wat dingen te drummen om op mijn blog te verschijnen. Tijd maken is dus de boodschap :)

Aangezien ik zelf in het 'magische jaar' 1983 werd geboren, zijn er dit jaar heel wat vrienden en vriendinnen die in deze maanden 30 kaarsjes mogen uitblazen. Dat is allemaal heel erg tof, maar wat geef je aan die jarigen?! Dat is helemaal niet zo simpel. De verlanglijstjes zijn soms wat kort of anders heel erg duur en gewoon een bon of geld geven, is aan mij niet besteed. Het kan uiteraard een pak origineler denk ik dan. Misschien wat tijdrovend, maar o zo leuk als je dan ergens toekomt met je creatie ;).

Hierbij een paar ideeën die uiteraard kunnen aangepast worden aan 40-jarigen, 50-jarigen,...

Ik maakte voor een van mijn allerbeste vriendinnen een kader met een overzicht van 30 jaar... Van kind tot puberteit, van trouwdag tot nu. Er zijn heel wat goedkopere kaders te verkrijgen (onder andere in de Casa) zodat je helemaal niet veel geld hoeft uit te geven om origineel te zijn. Ik beplakte het kader hier met letters en bloemen van de Hema. Bij dit cadeau koos ik voor de namen van het gezin, maar uiteraard kun je die uitbreiden naar huisdieren, petekinderen,...

Voor het 'echte' cadeau' ging ik op zoek naar anekdotes en verzamelde die samen in een doos. De doos beplakte ik met servetten. Op die manier kun je een schoendoos heel erg aantrekkelijk maken en heb je zelfs geen inpakpapier meer nodig.

Ooit ging ik eens stoofvlees bij Eva eten. Ze wilde de saus nog afwerken met wat suiker, maar de halve inhoud van de zak viel echter in het stoofvlees... We kwamen niet meer bij :). Aangezien Eva en Lieven ook van plan zijn om te verbouwen gaf ik een bijpassende spaarpot met geld.
Zo kun je bij elke jarige wel een aantal verhalen verzinnen waar je een voorwerp aan kan linken. Op die manier vul je dan de doos.

Veel plezier ermee!