Jong geleerd...

Deze week maakten we een creatieve meid heel erg blij met dit...

De oudste dochter van mijn broer is al van jongs af graag creatief bezig. Haar tante - ik dus - heeft de microbe sinds een aantal jaar ook te pakken, maar van haar zit het in het bloed. Mama is dan ook goed in tal van zulke dingen. Aangezien ik al een aantal jaar naailes volg en een vriendin van mama zelf kleertjes maakt, wilde ze dit ook wel eens proberen. Daarom gingen we op zoek naar een kindernaaimachine. Geen zo'n speelgoedgeval, maar een echte. Die vonden we bij Puype in Brugge! Een Janome, speciaal voor kinderen. Niet geschikt voor jeans of andere dikke stoffen, maar meer dan voldoende voor poppenkleertjes en zo veel meer! Aangezien het vakantie is, werd er al naarstig gestikt! Er zijn dan ook tal van mogelijkheden met deze roze naaimachine. De kinderen leren voor- en achteruit stikken en ook iets afboorden hoort bij de opties van dit toestel. De naald is goed beschermd waardoor de kinderen zich - zonder knotsgekke toeren - niet zullen kwetsen. Een droom voor elke (jonge) beginneling!

In 2013 maak ik tijd voor ...

Het lijkt wel nestdrang in deze dagen... Nochtans helemaal niet zwanger! Maar ik wil dat het hier allemaal eens grondig wordt gepoetst. Heel vervelend als je eigenlijk liever iets anders zou willen doen zoals lezen, naaien, tekenen, schilderen, knutselen,... Er staan nochtans een aantal projecten op mij te wachten.

Mijn eerste olieverfschilderij is nog niet helemaal af, maar ik begon toch al een tweede. De medecursisten kwamen immers gek van mijn perfectionistisch kantje :)

Ik koos deze keer voor een andere cultuur en zette de basis op doek. Dit keer niet meer met zwarte verf, maar gewoon met potlood. Dit zou ik iedereen aanraden want soms krijg je de zwarte vegen niet meer gedekt. Ze is het nog niet helemaal, maar in 2013 maak ik er iets moois van!

Stiltonklas in het kwadraat!

Ik vertelde je een tijdje geleden dat ik vorig jaar een zolderkamertje mocht ombouwen tot een klas. Toen liet ik je hier enkele foto's zien van mijn gangversiering.

Ik hield m'n thema echter niet alleen aan buiten mijn klas, ik bracht het ook in mijn klas en wel op deze manier.

1. Ik maakte hangertjes voor de klas, zowel figuren als letters...

Ben je geïnteresseerd in deze hangers? Klik dan op deze link.

2. Ik pimpte de schoolagenda's van de kinderen met de volgende kaft.

Dit document vind je hier. Er is een blad voor de meisjes, een blad voor de jongens. De meisjes krijgen een voorkaft met Thea, de jongens met Geronimo.

Vanbinnen vind je ook een bladwijzer.

Onder deze link vind je alles wat je nodig hebt om ook zo'n bladwijzers te maken.

3. Ik voorzag de schriftjes en mapjes van aangepaste naamplaatjes...

                                       
De voorkaft voor de leesmap vind je hier.

Mooie oogst!

Met een verjaardag op het einde van november en een maandje later Kerst en Nieuw werd ik de laatste vier weken overstelpt met cadeautjes. Als kind vond ik dat al heel erg fijn en geef nu toe... als opgroeiende volwassene vind ik het nog altijd heel erg leuk. Dus bedankt iedereen! Ik kan gerust spreken van een SUPERFANTASTISCHE oogst!

Met dank aan mijn schone zus en tal van vriendinnen!

Het is tijd!

Het is inderdaad alweer tijd om te gaan slapen! Wat zijn die dagen toch veel te kort! Ik kamp nu al jaren met dat probleem. Alleen heeft er nog niemand ooit gezorgd voor een extra uurtje, jammer :). Daarnaast kan ik ook nooit op tijd gaan slapen. Ik moet er toch maar een voornemen van maken voor 2013 (again...).

En alsof ik nog niet genoeg met dat uurwerk bezig ben, is ook in de klaspraktijk de KLOK een belangrijk gegeven. Ik moet niet alleen goed doorwerken om alles af te krijgen, het is ook de bedoeling dat de kinderen met de klok overweg kunnen.

In het eerste leerjaar leren de leerlingen het uur en het halfuur. In het tweede leerjaar komt daar het kwartier bij. Tot op de minuut wordt aangebracht in het derde leerjaar. Tegen dan moet je kind de klok voldoende vlot kunnen aflezen.

Om dit proces wat te vergemakkelijken maakte ik een jaartje geleden zelf klokjes. Zo kunnen de kinderen op heel geregelde tijdstippen oefenen en kunnen ze zelfs hun klokjes meenemen naar huis. Ik zorgde voor aangepaste doosjes.

Misschien heeft je kind nog wat moeite en wil je er samen aan oefenen? Dan is deze methode zeker een aanrader.

1. Zoek een grote doos van camembert en versier ze met een mooie tekening. Je kind kan zelf iets maken of je kunt iets gaan afdrukken. Ik plakte er een stukje plasticfolie over zodat alles proper blijft.
Mijn 'klokblaadjes' vind je hier.

In het doosje zitten twee klokjes. Eén waar je de minuten afzonderlijk op kunt zien en een andere waar je alleen nog de streepjes (maar geen nummers) bij de minuten ziet staan. Zo kunnen de kinderen rustig opbouwen.

2. Print een klokje af en overtrek de lijnen met stift (of met potlood).

3. Print twee wijzers af of teken ze zelf. Maak deze wijzers eventueel ook wat zwarter.

4. Lamineer het klokje zodat het netjes blijft.

5. Maak een gaatje in beide wijzers en in het midden van de klok.

6. Steek een splitpen doorheen de wijzers en het klokje.

PS: Ik weet dat de achtergrond van mijn foto's nergens op lijkt, maar er was geen TIJD voor andere :)

Dromen van de dood van Piet Baete

Niet elke scenarioschrijver is ook een goed auteur. In het geval van Piet Baete twijfel ik nog. Ik zal het wellicht maar kunnen uitmaken wanneer ik nog ander werk van deze Belgische auteur heb gelezen. Baete schrijft immers mee aan de Aspe-reeks en dat is wel te merken. De stijl is dan ook heel erg vergelijkbaar met die van Pieter Aspe en zijn Van In-reeks. Op vlak van vernieuwing heeft dit boek dus eigenlijk heel weinig om het lijf, maar het is wel een goed tussendoortje. Als je tenminste van thrillers houdt!

Gegevens

Uitgeverij: Manteau

ISBN: 9789022321867

Pagina's: 330

Verschenen in: 2008

Flaptekst

Sara Fontaine droomt niet langer. Ze vlucht voor een nachtmerrie. Al dertig jaar lang, bijna elke nacht opnieuw, is ze getuige van hetzelfde schokkende tafereel: twee mannen vechten op een veranda op leven en dood. Een vrouw en een baby kijken weerloos toe.

Sara consulteert een psycholoog, die de nachtmerrie weet te plaatsen: ze ziet de moord op de Oostendse inspecteur Maurice Lens en zijn vrouw Margot. Op 24 november 1978 werden zij dood teruggevonden op de veranda van hun huis, hun twee maanden oude baby krijsend naast hun lichamen. Wanneer blijkt dat Sara’s ouders de overburen waren van het gezin Lens, rijst het vermoeden dat Sara, als tweejarig meisje, getuige is geweest van de moord. Een traumatische ervaring die ze zich niet bewust kan herinneren, maar die telkens weer opduikt in haar dromen. Als enige getuige wordt inspecteur Sara Fontaine de sleutelfiguur in de zoektocht naar de moordenaar van het echtpaar Lens.

Samen met Andreas Lens, die de slachtpartij als baby heeft overleefd, gaat Sara op zoek naar de dader, op zoek naar verlossing. Dit wordt echter niet in dank aanvaard. Inspecteurs proberen te ontsnappen aan de bikkelharde confrontatie met het duistere verleden, in een korps dat kreunt onder corruptie en intrige. Worden de rekeningen eindelijk vereffend?

Mijn beoordeling (+/++)

Zoals dit boek heb je er zoveel. Je hoeft dit boek dus helemaal niet te lezen als je al genoeg hebt van boeken in het genre van Aspe, Deflo,... Heb je zin in een thriller als ontspanning? Dan zit je wel goed met dit boek van Baete. Het is helemaal niet vernieuwend, maar het is wel op een aangename manier geschreven waardoor het heel vlot leest. Voor mij was dit boek dus een ontspannend tussendoortje, maar niet meer dan dat.


Bron foto:
* http://www.nl.fnac.be/mp13991559/Dromen-van-de-dood

De constante van lijstjes...

Als het op lezen aankwam, dan beleefde ik in 2012 een mager jaar. Ik heb nog een paar dagen de tijd om m'n gemiddelde op te trekken, maar dan zal ik toch nog niet aan de 31 gelezen exemplaren van 2011 komen. Och ja, de niet genomen vakantie van deze zomer zit er zeker voor iets tussen en voor lezen moet je gewoon tijd maken. Met een drukke job, een grote vriendenkring en tal van andere leuke hobby's is daar niet altijd tijd voor. Voorlopig staat mijn teller dus op 21 voor dit jaar en verlies ik de strijd met mijn lijst 'Wat ik nog wil lezen'.

Intussen was ik nog even aan het surfen - waar meestal ook wat tijd in kruipt - en ik voegde nog twee boeken toe aan mijn tot nu toe al indrukwekkend lijstje. Ik kon het gewoon niet laten.

Een weekje terug las ik voor de tweede keer het eerste deel van het avontuur van Tobie Lolness. Wat blijkt nu? De successchrijver Timothée de Fombelle schreef de afgelopen jaren nog een ander vervolgverhaal. Als ik alle recensies mag geloven moet het opnieuw fantastisch zijn. Daarom schrijf ik 'Vango' met plezier op mijn lijstje. Dit jaar wordt het moeilijk, maar in 2013 ga ik er voor!

Persoonlijke bladwijzers

Sinds de derde week van september sta ik in het tweede leerjaar. Lezen is op deze leeftijd heel erg belangrijk want de kinderen moeten het ontcijferen van letters en woorden nog automatiseren. De juf van het eerste deed natuurlijk het allergrootste werk en ze deed dat ook super, maar het belang van lezen blijft ook in het tweede heel erg groot.

Daarom oefende ik in het eerste trimester bijna elke dag. Ik zocht allerhande materiaal en op het kerstrapport behaalden mijn 17 kapoenen al schitterende resultaten. Ze maakten - elk op hun eigen tempo - mooie stappen voorwaarts en daar willen we in 2013 natuurlijk verder op bouwen.

Om de kinderen nog meer zin in lezen te doen krijgen, dacht ik aan een persoonlijke bladwijzer. Wanneer we straks naar de bieb gaan op zoek naar de beste boeken, zullen ze die uiteraard kunnen gebruiken. Hopelijk wordt het een souvenir van een super (lees)jaar.

Hieronder zie je een voorbeeld. Het gedicht vond ik op www.gedichtenstad.nl, de afbeelding komt van www.ereaders.nl

Oude, oude jaar...

In mijn tijd kochten mijn ouders nieuwjaarsbrieven. Dan was het aan ons om daar een heel nette tekst op te zetten. Die tekeningen hadden wel hun charmes en worden nu wellicht al lang retro genoemd.

Sinds ik in het onderwijs sta, is het toch even ietsje anders. De juf of meester gaat niet alleen op zoek naar een originele tekst, er moet ook geknutseld worden. Elk jaar opnieuw geef ik mezelf de raad tijdig te beginnen, maar telkens weer is het in die laatste week van het jaar een hectische bedoening.

Tussen de toetsen en rapporten door zocht ik naar een originele, haalbare tekst. Ik sta namelijk voor het eerst in het tweede leerjaar en daar mogen ze voor het eerst een volledige nieuwjaarsbrief schrijven. Superlange en moeilijke woorden zijn dus uit den boze.

Via deze site vond ik mijn geschikte tekst.

liefste ...

oude, oude jaar

lopen, lopen maar

voor de boemen, voor de knallen

voor het vuurwerk dat gaat vallen.

psss, psss, psss, boem

lichtjes uit, lichtjes aan

ik kom nu voor je staan

en vandaag wensen we elkaar

een heel gelukkig nieuwjaar!

je kapoen ...

Het is duidelijk lang geleden

Een paar dagen terug liet ik jullie weten dat ik de draad of beter gezegd de wol van het breien weer wilde oppakken. Intussen heb ik toch al wat gewerkt aan mijn techniek en ik moet zeggen... het gaat erop vooruit! Tegen dat het opzetten naar behoren lukte, waren er mij al enkele vloeken ontsnapt. Nu gaat het al een stukje vlotter. Ik heb dat eerst een paar keer geoefend want ik ben jammer genoeg geen zo'n heel snelle leerder.

Dan ben ik aan de slag gegaan met de rechtse steek. Leek me simpel, ik kon het trouwens al van mijn 7 jaar... Heb ik me even mispakt. Ik klungelde weer als twintig jaar geleden. De steken wat te strak, een steek die van de naald viel, steken veel te ver van de punt, heel onhandig met die twee naalden,...

Maar ik bleef opnieuw, en opnieuw, en opnieuw beginnen en op den duur ging het wel een stuk vlotter. Ik zag er zelfs al een mooi proeflapje in. Alleen een niet over het hoofd te zien detail... Zie je die rechtse kant zo wat schuin gaan? Ik ben mijn breiwerkje niet alleen in de lengte, maar ook in de breedte aan het uitbreiden.

Toen ik de steken op mijn naald telde, moest ik het eerlijk bekennen. Ik heb nog veel oefening nodig. Ik startte met 28 steken, maar zit nu al aan 35... Beginnersfout zeker?

Maar we geven niet op! Binnenkort is het kerstvakantie en ik maakte alweer wilde plannen :)

Rapporten en pannenkoeken

Het is examentijd en dat betekent voor leerkrachten 'rapportentime'. 'k Was er vanmorgen vol goeie moed aan begonnen en 'k moet zeggen... ik ben al aardig opgeschoten! Maar een hele dag met hetzelfde bezig zijn, is niets voor mij. Dus dacht ik even aan dat heel lief ventje die al 12 jaar aan mijn zij staat. Hij is al een jaartje keihard aan het verbouwen en is dan ook moe, doodmoe op zondag. Maar ik weet waar hij van opkikkert... Een lekkere verse pannenkoek met Nutella!

Dus ik bakte een stapeltje pannenkoeken zodat hij er morgen ook nog mee kan nemen naar zijn werk.

Ik nam het volgende recept ter hand:

Ingrediënten:
* 4 eieren
* 70 gram suiker
* 200 gram bloem
* 20 gram boter
* een halve liter melk

Bereidingswijze:
Alles mengen en kloppen tot de klonters verdwenen zijn (niet zo makkelijk met die gesmolten, warme boter).
Pan goed verwarmen, eventueel wat boter in de pan en dan je deeg erin gieten.

Smakelijk!!

De betoverende wereld van Tobie Lolness

Niets zo leuk dan op zondag wat langer in bed blijven liggen. Slapen is nogal moeilijk met de klokken voor de hoogmis, maar lezen lukt nog net. Ja, onder de kerktoren wonen... het heeft ook zo zijn nadelen...

Een paar jaar geleden las ik al eens de twee boeken van Tobie Lolness. Ik vond ze toen echt heel erg goed, maar ik vroeg me af of ik er nu nog altijd hetzelfde over dacht. Daarom bracht ik een tijdje geleden de twee jeugdboeken van Timothée de Fombelle terug mee van de bieb. Het eerste boek heet 'Tobie Lolness - Op de vlucht', het tweede 'Tobie Lolness - De ogen van Elisha'.

De boeken handelen over een heel erg klein jongetje dat in een boom leeft. Ja, je leest het goed. Het gaat hier om pure, echte fantasie. Vroeger konden zo'n dingen mij niet bekoren, maar na het lezen van Harry Potter is er een nieuwe wereld voor mij opengegaan.

Gegevens

Titel: Tobie Lolness: Op de vlucht
Oorspronkelijke titel: Tobie Lolness, La vie suspendue
Auteur: Timothée de Fombelle
Illustrator: François Place
Uitgever: Querido
Uitgavejaar: 2007
Vertaald door: Eef Gratama
Aantal bladzijden: 347
Leeftijd: 11+
ISBN: 9789045105802


Flaptekst

Tobie is op de vlucht. Hij rent als een schicht over de takken. Hij verbergt zich in scheuren van de boomschors. Zijn voeten bloeden, hij is aan het eind van zijn krachten. Zijn eigen mensen zitten hem op de hielen. Ze willen hem hebben, dood of levend.
Tobie is niet groter dan anderhalve millimeter. Hij hoort tot het boomvolk dat al sinds het begin der tijden de reuzeneik bevolkt. Zijn vader heeft hoog in de boom een revolutionaire uitvinding gedaan.Maar omdat die uitvinding het voortbestaan van de boom in gevaar zou brengen, weigert hij hem af te geven. Sindsdien is zijn gezin eerst verbannen naar de donkere onderste takken, toen naar een strafkamp gestuurd, en ten slotte ter dood veroordeeld. Alleen Tobie is ontsnapt. Maar voor hoelang nog?


Mijn beoordeling (++)

Tobie Lolness kon mij een paar jaar geleden al heel erg bekoren en dat is nu nog steeds zo. Het leven van het jongetje is heel erg avontuurlijk en vriendschap en liefde staan in dit verhaal centraal. Tobie leeft in een boom waar de macht stilaan wordt overgenomen door de gevaarlijke Jo Mitch. De ouders van Tobie worden gevangen genomen en het is aan de puber om hen te bevrijden. Het loopt echter niet allemaal zoals gepland. Tobie leert ook de wereld rond de boom kennen en hij beseft dat hij niet iedereen zomaar kan vertrouwen.
Het boek brengt je in een verhaal waar je gedurende heel het boek blijft in vertoeven. Het spannende einde zorgt er voor dat je ook snel aan het tweede deel zult beginnen. Het verhaal over Tobie Lolness is niet alleen spannend, maar ook erg ontroerend.

Veel leesplezier!


Bron foto:
* http://www.pluizuit.be/080120/Tobie%20Lolness.htm

Weetjes aflevering vijf!

Gebeten om te weten... weer tien op een rij!

1. Speelgoedfabrikant Frank Hornby lanceerde Meccano.

2. In 1901 wordt de eerste dieselmotor gedemonstreerd.

3. Booker T. Washington was de eerste zwarte die uitgenodigd werd voor een diner in het Witte Huis in Washington.

4. Guiseppe Verdi schreef de opera Rigoletto met het bekende nummer La Donna e mobile.

5. De zakenman King C. Gilette vond het wegwerpscheermesje uit.

6. De Mercedes werd genoemd naar de dochter van de Oostenrijks-Hongaarse consul-generaal Emil Jellinek.

7. Op 1 januari 1901 ontstond het land Australië. Zes Britse kolonies verenigden zich en heetten vanaf toen de 'Commonwealth of Australia'.

8. Guglielmo Marconi zond als eerste een radiosignaal over de Atlantische Oceaan.

9. De Franse fysicus Henri Becquerel ontdekt in atomen kleine deeltjes, namelijk elektronen.

10. De Amerikaanse president William McKinley wordt neergeschoten door de Poolse anarchist Leon Czolgosz. Hij sterft acht dagen later en wordt opgevolgd door Theodore Roosevelt.


Bron foto:
* http://tractors.wikia.com/wiki/Meccano

Zelf kerstkaartjes maken!

Elk jaar opnieuw moet ik als leerkracht op zoek naar een originele nieuwjaarsbrief. Aangezien ik nog al eens verander van leerjaar moet ik ook steeds vernieuwen. Het moet nog haalbaar en leuk blijven voor de kinderen. Een aantal jaren geleden waagde ik me aan een stukje origami. Ik ben daar nooit echt goed in geweest (mijn inzicht is dan ook maar matig), maar dit staaltje plooiwerk lukte nog net :).

Volg onderstaande stappen, dan bekom je een mooie ster. Je kunt gekleurd papier gebruiken, maar ook inpakpapier is mogelijk. Het is vooral leuk om combinaties uit te proberen. Je restjes in je kast varen er wel bij.

Met dank aan www.knutselsite.be

Je kunt de verschillende deeltjes vastkleven, maar je kunt ze ook gewoon in elkaar schuiven.
Gebruik je het in de klas, dan zou ik vooral opteren voor het vijfde en zesde leerjaar.

Uiteraard kun je deze sterren ook gebruiken voor je eigen kerstkaartjes. Niets is zo leuk dan zelf iets in elkaar te knutselen. Hier hield ik de andere versiering (naast de ster) heel erg beperkt omdat ik deze kaartjes aan mijn leerlingen gaf. Er kroop al wat tijd in het snijden van de blaadjes en het plooien. Uiteraard zijn er tal van andere creatieve mogelijkheden met de rest van je kaart. Ik maakte hier nu enkel de naam van de leerling met perforators.

Zalig kerstfeest!

Nieuwe weetjes!

Een paar dagen geleden, maar hier zijn we er weer mee! Klaar om te studeren?! :)

1. Een mannetjeseend wordt een woerd genoemd.
2. Kaviaar is afkomstig van de steur.
3. Een giraf heeft net als de mens zeven halswervels.
4. De hoofdstad van Ghana is Accra.
5. Bridge wordt gespeeld met 52 kaarten.
6. De kleine zeemeermin is van de hand van Hans Chr. Andersen.
7. Een prairiewolf wordt ook wel een coyote genoemd.
8. Vlinders proeven met hun poten.
9. Het liefje van Superman is Loïs Lane.
10. Zaterdag heeft zijn naam aan de Romeinse God Saturnus te danken.


Bron foto:
* http://animals.nationalgeographic.com/animals/mammals/coyote/

Breien... na 20 jaar!

Als kind heb ik heel veel plezante tijden meegemaakt bij mijn grootouders. Meme en pepe woonden schuin tegenover ons en wanneer mama en papa moesten werken of ze wilden nog eens een stapje in de wereld zetten, dan konden we daar altijd terecht. We kregen er niet alleen héél lekker eten, samen met mijn broer leerde ik er ook breien. Opzetten deed meme, de rest liet ze aan ons over. Wat ik die tijd dan eigenlijk heb gebreid, herinner ik me echter niet meer. Ik voel wel nog steeds die zweethanden van toen en ik zie de te strakke steken nog steeds voor me :).

Toen we ouder werden, vonden we dat handwerk heel wat minder cool en lieten we het breien al snel achterwege. Met het lezen van blogs en uiteraard ook met het oplopen van mijn leeftijd begon het stilaan weer te kriebelen. Naast de naailessen die ik volg, wilde ik dat breien ook graag opnieuw opstarten.

Daarom nam ik de breinaalden in de hand en installeerde ik me met wol en 'Breien voor dummies' in de zetel. Mijn eerste projectje voor deze week: LEREN OPZETTEN. Dit klinkt misschien belachelijk, maar dat leren wil ik echt wel grondig doen. Daarom begin ik echt wel met de basis van de basis :).

Voor degene die het ook willen proberen. Ik zet alles even op een rijtje. Er waren eigenlijk ook ondersteunende foto's, maar die vielen jammer genoeg wat tegen. Straks haal ik beter ook eens 'Fotografie voor dummies'.

Ik probeer hier alles in woorden te verduidelijken en verwijs je voor meer tips naar hier. Via dit filmpje krijg je een goed beeld van het opzetten van steken.

1. Neem een bol wol en een breinaald. Je kiest hier best voor nummer 4 of 5. Dit zijn de meest gangbare breinaalden.
2. Rol een 75 cm van je bol wol en maak dan op die plaats een lusje (we rekenen ongeveer 2,5 cm per steek).
3. Steek een breinaald door het lusje.
4. Neem het stuk wol dat nog vastzit aan de bol in je linkerhand, het loshangend draadje in de rechterhand.
5. Houd het uiteinde van de wol over je linkerduim vast.
6. Steek de breinaald in de lus (die je met je linkerduim gemaakt hebt).
7. Haal de wol van de linkerhand over de naald heen.
8. Haal de punt van de naald door de lus heen naar je toe.
9. Herhaal dit tot je genoeg opgezette steken hebt.

Kies je voor een proeflapje? Neem er dan een stuk of 25.

Weetjes van de dag ... Hup Holland Hup

Nederland, ons buurland. Amsterdam de hoofdstad. Elfstedentocht, koningin Beatrix en het Wilhelmus. Tot daar mijn kennis... Maar hoe zit dat nu weer met die provincies bij onze buren?

Vandaag 12 weetjes in plaats van 10 want Nederland heeft 12 provincies!

Ik zet ze hier (met hoofdplaats) nog eens op een rijtje:

Groningen (Groningen)

Friesland (Leeuwarden)

Drenthe (Assen)

Flevoland (Lelystad)

Noord-Holland (Haarlem)

Zuid-Holland (Den Haag)

Utrecht (Utrecht)

Overijssel (Zwolle)

Gelderland (Arnhem)

Zeeland (Middelburg)

Noord-Brabant ('s Hertogenbosch)

Limburg (Maastricht)

Bron foto:
* http://nl.wikipedia.org/wiki/Provincies_van_Nederland

Weetjes van de dag

Zullen we er echt een traditie van maken... Wie weet hou ik het wel vol?! Voor de tweede dag op rij, tien weetjes!

1. Marie Curie won als eerste vrouw de Nobelprijs in 1903
2. De hoofdstad van Sierra Leone is Freetown
3. Apple werd opgericht in 1976
4. De mand van een luchtballon heet een gondel
5. Jupiter is de grootste planeet in ons zonnestelsel
6. Een blauwe plek wordt ook wel een hematoom genoemd
7. Een sms-bericht bestaat uit 160 tekens
8. De uitgever van Hello Kitty is Sanrio
9. Een schaakbord heeft 64 velden
10. Pablo Picasso kreeg de bijnaam 'de kleine Goya'


Bron foto:
* http://nl.wikipedia.org/wiki/Pablo_Picasso

Weetjes van de dag

Zoals jullie uit mijn blog misschien wel kunnen afleiden, ben ik een beetje freaky... 'k Ben altijd zo geweest, maar ik had het vroeger misschien net iets in mindere mate. Naarmate mijn leeftijd vordert, nemen de zotte ideeën ook toe. Er zitten nog zoveel projecten in mijn hoofd dat ik sowieso weet dat ik tijd te kort zal komen. Dat kan misschien voor extra druk zorgen, maar mij geeft het vooral het gevoel dat ik leef. Naast tal van dingen kunnen, wil ik ook heel veel weten. Zalig om van die onnozele en banale weetjes in dat hoofd te drammen. Je kunt me nu gek verklaren, maar ik ben er zeker van dat er nog zo'n mensen als ik op deze wereld rondlopen en daar ben ik blij om :). Daarom ben ik ook van plan om niet alleen weetjes onder mijn tabblad te verzamelen, maar ook regelmatig iets te posten via berichtjes. Dan probeer ik die dingen te onthouden en daarna ga ik verder met een tiental andere weetjes. Studeer je met me mee? (Of verklaar me gerust gek...) Veel plezier! Hier gaan we...

Albert en Elisabeth

1. De hoofdstad van Burundi is Bujumbura.
2. De hond Samson is een bobtail.
3. In 1900 ging de Wereldtentoonstelling door in Parijs. De Franse minister Emile Loubet opende het evenement.
4. Het verhaal van De tovenaar van Oz werd geschreven door de Amerikaanse auteur Frank Baum.
5. Kroonprins Albert van Saksen-Coburg (later koning Albert I) trouwde in 1900 met Elisabeth von Wittelsbach, hertogin van Beieren.
6. De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door een teek.
7. Tafeltennis of pingpong heette oorspronkelijk gossima.
8. De overblijfselen van een religieus voorwerp noemen we een relikwie.
9. De vader van Anne Frank heette Otto.
10. De scouts van 7 tot 11 jaar worden welpen genoemd.

Bron foto:

* http://www.musbellevue.be/BELvue/museum.aspx?id=256636

Zwarte Piet...wiedewiedewiet...

Bij ons komt Sint-Maarten op bezoek, maar heel wat kinderen op onze school hebben geluk. Bij oma of tante laat Sinterklaas later ook nog iets achter. Die goede man kan immers niet overal tegelijk zijn en dus begint hij op al 11 november aan zijn toer... Volgens de kinderen uit mijn klas is dat trouwens heel erg logisch. Ze zijn immers superbraaf geweest... Jaja... :). Al mag ik helemaal niet klagen.

In de klas maakten wij een Zwarte Piet met verf, papier en lijm. Sommige kinderen lieten zich volledig gaan en maakten er een heel erg vrolijke knecht van.

Hieronder vind je foto's van enkele details en het eindresultaat.

Basisvorm in het zwart

Lippen in het rood

Muts, veer, oorbellen,ogen, neus en tanden

Een groot blad inkleuren met wasco en daarna het hoofd erop plakken

Schilderen van het pietenpak

Zwierige armen

Schoenen met strikjes

Een makkelijke broek

Veel kleur

PS: Voor de leerkrachten onder ons... In een van de volgende berichten voeg ik een lesvoorbereiding (met doelen) bij deze les. Hou mijn blog dus in de gaten!

Het familieportret van Jenna Blum

'Het familieportret' van Jenna Blum stond al een hele tijd op mijn leeslijstJE en het boek lag dan ook al een paar weken op mijn nachtkastje te wachten. Omdat mijn vrije tijd het laatste jaar heel erg schaars is, kwam ik er maar niet toe om aan deze turf van een kleine 500 bladzijden te beginnen. Een boete bij de bibliotheek dreigde, maar gelukkig vond ik toch nog een paar gaatjes om deze prachtige historische roman helemaal uit te lezen. Het verhaal speelt zich zowel in Duitsland als in Amerika af. Trudie en Anna zijn kort na Wereldoorlog II verhuisd naar Amerika en lieten hun verleden helemaal achter. Of dat was toch de bedoeling...

Gegevens

• Uitgavejaar: 2004
• Uitgeverij: De Boekerij
• ISBN: 978-90-225-5791-4
• Pagina's: 461
• Oorspronkelijke titel: Those Who Save Us

Flaptekst

Het familieportret is een gepassioneerd maar gedoemd liefdesverhaal en een indringend portret van een moeder-dochterrelatie, dat de lezer nog lang zal bijblijven.

Is alles geoorloofd in oorlogstijd? Vijftig jaar lang heeft Anna Schlemmer geweigerd te praten over haar leven in Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Anna's dochter Trudy herinnert zich niet veel: zij was nog maar vier toen zij en haar moeder door een Amerikaanse soldaat werden bevrijd en met hem meegingen naar Minnesota. Maar ze bezit één bewijsstuk uit het verleden: een familieportret waarop zijzelf staat, samen met haar moeder en een nazi-officier. Gedreven door schuldgevoel over wie haar voorouders zouden kunnen zijn, gaat Trudy op onderzoek uit. Zal ze erin slagen de waarheid over haar moeders verleden boven tafel te krijgen?

Mijn beoordeling (++/+++)

Een roman verweven met geschiedenis is voor mij ideaal. Zeemzoete verhalen lees ik ook heel erg graag, maar historische romans hebben net altijd dat tikkeltje meer. Ze combineren twee dingen die mij nauw aan het hart liggen. Daarom stond ik eigenlijk al heel positief tegenover 'Het familieportret'. Soms zijn de verwachtingen echter zo hoog dat het boek die helemaal niet kan inlossen. Dan blijf je wat ontgoocheld achter en grijp je onmiddellijk naar een ander werk. Na het lezen van het werk van Jenna Blum bleef ik echter heel erg positief. Het beeld van de oorlog en het leven daarna dat geschetst wordt, is realistisch en scherp weergegeven. Iedereen kent de gruwel uit de Tweede Wereldoorlog, maar dit boek brengt je echt bij de mensen die in die tijden moesten zien te overleven. Ik zou dit boek iedereen dan ook aanraden! Je moet er je tijd voor nemen, maar 'Het familieportret' leest heel erg vlot!


Bron foto: 
* http://www.literatuurplein.nl/boekdetail.jsp?boekId=697905

Op naar 100

Op mijn blog schrijf ik niet alleen over mijn hobby's, ik heb het ook soms over mijn werk. Het werk dat ik in mijn klasje stop, kan je echter soms ook onder mijn vrije tijd gaan thuisbrengen. Ik ben namelijk graag bezig met het uitwerken van allerhande materiaal om mijn lesgeven te optimaliseren. De weg is nog lang... maar ik heb toch al een rugzakje ervaring van een jaar of zes :). Momenteel sta ik in het tweede leerjaar en moet ik de kinderen leren rekenen tot 100. Dat is niet altijd evident want getallen zitten nu eenmaal moeilijk in elkaar. Daarom is het soms nodig om dingen voor te stellen. Dit doe ik onder andere met onderstaand materiaal. Hiermee stel ik de honderdtallen, tientallen en eenheden voor. Op deze manier lijken deze begrippen minder hol en kunnen de kinderen zich er effectief iets bij gaan voorstellen. Voor de kleuren liet ik mij inspireren door het gebruikte handboek voor wiskunde. Bij ons op school is dat Kompas. Hierin worden honderdtallen altijd in het blauw voorgesteld, de tientallen in het groen en de eenheden in het geel. Dit materiaal kun je ook bij allerhande instanties bestellen, maar het is altijd goedkoper als je het zelf kan maken.

Wil je dit document graag zelf gebruiken? Kijk dan hieronder!

Het honderdveld vind je hier en hier.
De tientallen vind je hier en hier.
De eenheden zie je hier.

Een honderdtal (onderverdeeld en niet onderverdeeld)

Een tiental (onderverdeeld en niet onderverdeeld)

Een eenheid