Ratten zijn vieze beesten!

In de krokusvakantie probeerde ik toch wat tijd vrij te maken om te lezen. Ik geraak helemaal niet meer aan mijn gemiddelde van twee à drie boeken in een vakantie, maar ben toch al blij dat ik eentje tot een goed einde bracht. Het werd dit keer opnieuw een thriller van Scandinavische bodem. 'Rattenvanger' van Inger Frimansson moest wel al twee weken geleden terug in de bieb zijn, maar kom... We schrijven er nog snel iets over, springen uit onze pyjama en gaan straks luisteren welke boete het nu weer wordt :)

Gegevens

Uitgeverij: Anthos/Amsterdam

ISBN: 978 90 414 1752 7

Uitgegeven in: 2009

Uitgegeven in het Nederlands: 2012

Oorspronkelijke titel: Rattfangerskan

Oorspronkelijke uitgever: Norstedts Förlag

Omslagontwerp: Studio Jan de Boer

Flaptekst

Uitgever Titus Bruhn heeft jaren geleden zijn vrouw Rose verlaten voor een andere vrouw, Ingrid. Nu hij ernstig ziek is, wil hij Rose weer zien en haar om vergeving vragen. Zij reageert echter niet op zijn telefoontjes, waarop hij Ingrid smeekt bij Rose langs te gaan en haar te vragen om hem te bezoeken.

Sinds de breuk met Titus leidt Rose een geïsoleerd leven in een afgelegen gebied. Haar enige gezelschap bestaat uit een paar ratten, die ze tam probeert te maken. Ze zit niet te wachten op visite, en al helemaal niet van de vrouw die haar relatie om zeep heeft geholpen. Het bezoek van Ingrid loopt dan ook totaal uit de hand en Rose kan de gebeurtenissen niet meer ongedaan maken...

Mijn beoordeling (++)

Thrillers van Scandinavische bodem vormen eigenlijk een genre apart. Je kunt ze helemaal niet vergelijken met de spannende verhalen die in de rest van Europa worden geschreven. Het gaat immers om een andere cultuur, een andere omgeving en andere mensen. Ik las al Scandinavische boeken van verschillende schrijvers en schrijfsters, maar nog nooit van Inger Frimansson. Ik moet zeggen dat het me wel beviel. Soms kreeg ik het gevoel dat het verhaal wat lang werd uitgesmeerd, maar oké, dat gebeurt me wel eens vaker. Het boek leest heel erg vlot door de afwisseling tussen de verschillende hoofdstukken. Het verhaal gaat over twee vrouwen en meestal worden de hoofdstukken door hen verteld. Op het einde van ieder deel zorgt Frimansson voor een interessante zin waardoor je het boek moeilijk aan de kant kan leggen. De personages zijn ook goed uitgewerkt waardoor je echt meevoelt met beide vrouwen. Het gaat hier immers over een gebroken relatie, iets waar velen zich jammer genoeg iets kunnen bij voorstellen.


Bron foto:
* http://www.mijnleescadeau.nl/boeken/r/rattenvanger-inger-frimansson.php