Kinderen zijn geen kleurboek

Dit weekend vierden we samen met vrienden en familie de 60ste verjaardag van mijn mama. Daarom was het hier weer een weekendje lang wat stil op mijn blog. Er zitten nochtans nog tal van berichtjes in mijn hoofd klaar, maar die zullen voor de komende dagen, weken en maanden zijn ;).

Het worden nog 10 drukke dagen op school, maar ik zal ten volle genieten van mijn gastjes en me daarna onderdompelen in de wondere wereld van de VAKANTIE. Waarin ik zal genieten van mijn familie, vrienden, hobby's en de zeeën van tijd, uhum...

Bij deze wil ik het weekend afsluiten in het kader van mijn leerlingen en dit met de spreuk:
'Kinderen zijn geen kleurboeken, je kunt ze niet met je lievelingskleuren inkleuren.'

Khaled Hosseini heeft meer dan gelijk! Hij schreef deze zin neer in het prachtige boek 'De vliegeraar'. Ik ben het verhaal voor de tweede keer aan het lezen en ik breng binnenkort verslag uit!

Bron foto: http://djbeltounes.wordpress.com/2012/03/12/mille-soleils-splendides-de-khaled-hosseini/

Hoesten en uien

Ongelooflijk maar waar. Juni en toch zieken in de klas. Het weer is dan ook behoorlijk wisselvallig en dat resulteert wel in een aantal ziektekiemen. Sinds vorige week heb ik er blijkbaar ook wat mee naar huis genomen. Afgelopen weekend hield ik het vooral bij rusten, maar eens de werkweek er weer is, moet er natuurlijk gewerkt worden. Daardoor loop ik nu nog steeds wat ziekjes rond. De fysische paraatheid valt nog mee, maar die hoest put me echt uit. Gisteren was het zelfs zo erg dat ik er leek in te blijven... Ik heb dan wat soep gedronken en even buiten een frisse neus gehaald. Ik vreesde voor een slapeloze nacht, maar luisterde naar mijn mama en haalde de uien boven. Mijn vriend pelde er eentje en zette hem in twee stukken op mijn nachtkastje. Wat een onnozele ui niet kan doen. Ik heb slechts een vijftal keer moeten hoesten en heb een pak beter geslapen dan de afgelopen week. Dus een goeie raad: last van een hoest, zet een doormidden gesneden ui om je nachtkastje en je zult merken dat het hoesten je zo goed als vergaat!

Bron foto: http://bert-firebert.blogspot.be/2011/05/geneeskracht-van-uien.html

Druk bezig met stof, naald en draad

Ik kan jullie jammer genoeg het eindresultaat nog niet laten zien want ik ben helemaal nog niet klaar, maar ik kan toch al iets tonen. Gisteren ging ik met het volgende aan de slag en ik deed vandaag naarstig verder. Dit weekend zou ik jullie moeten kunnen laten zien wat het geworden is. De donkere bollen zijn bruin en het groen is een stuk feller in het echt dan op de foto. Ik liet me even gaan in de stoffenwinkel en kocht onmiddellijk bijpassend garen. Meestal snuffel ik wat rond en vind ik wel iets dat in de buurt komt, maar deze keer is het voor mijn mama en moet het perfect zijn :).

Een Moordzomer!

Knack Focus en Standaard Boekhandel hebben samen de 40 meest meeslepende thrillers van het moment samengebracht. Zo heeft elk van ons genoeg leesvoer voor de komende zomer. Ik zit aan een lijstje met 'weet ik hoeveel boeken', maar heb ze er toch mooi tussen gezet. Zo zullen we nooit of te nimmer zonder boek vallen :). Ik kende al heel wat namen (French, Slaughter, Baldacci, Koontz,...), maar er zaten ook voor mij nieuwe ontdekkingen tussen.

Veel leesplezier!

Daar is de lente... daar is de ZON...

We hebben er lang op moeten wachten, maar uiteindelijk is het de afgelopen weken toch al een paar keer mooi weer geweest. Daar was echt iedereen zo blij mee! De vitamientjes zijn dan ook overal meer dan welkom.

Deze lijn wilde ik dan ook graag doortrekken tot in mijn klas en daarom maakte ik een aantal zonnen om op te hangen. Ik ging weer op dezelfde manier aan het werk als bij mijn andere hangers.

1. Druk prenten af (groot en klein).
2. Kleur ze allemaal in met vette wasco's.
3. Overtrek de lijnen met een dikke zwarte stift.
4. Knip de figuur (grof) uit.
5. Plak de figuur op een bijpassend gekleurd blad.
6. Knip alles uit.
7. Lamineer de figuur en knip ze terug uit.

Dochter van Isfahan van Anita Amirrezvani

Een toffe collega gaf mij een tijd geleden enkele leestips. Ik las nogal veel thrillers en romans, maar raakte die genres eigenlijk wat beu. Het kwam vaak nogal op hetzelfde neer en ik had het gevoel dat ik die enge leeservaringen wel wat open wilde trekken. Daarom adviseerde mijn collega me om wat meer over andere culturen te gaan lezen. Omdat mijn interesse heel erg breed is, vond ik dat een goed idee. Ik begon met de bekende werken van Khaled Hosseini, maar ging in de bieb algauw op zoek naar minder bekende boeken. Zo kwam ik uit bij 'Dochter van Isfahan' van Anita Amirrezvani.

Gegevens

Oorspronkelijke titel: The Blood of Flowers

Vertaling: Sabine Mutsaers

Uitgegeven in: 2007

Uitgeverij: De Boekerij - Amsterdam

Omslagontwerp: Marlies Visser

Omslagfoto: Darren Holmes

ISBN: 978-90-225-4625-3

Aantal pagina's: 333

Flaptekst

Er was eens een dorpsvrouw die naar een kind verlangde. Ze probeerde alles: bidden, kruidenmengsels, rauwe schildpaddeneieren eten en pasgeboren katjes met water besprenkelen, maar niets hielp. Ten slotte trok ze naar een verre begraafplaats om een eeuwenoude stenen leeuw te bezoeken, en ze wreef met haar buik langs zijn flank. Toen de leeuw sidderde, keerde de vrouw huiswaarts in de hoop dat haar grootste wens vervuld zou worden. Bij het aanbreken van de volgende maan droeg ze haar enige kind in haar schoot.

Ze woont met haar ouders in een afgelegen dorp en gaat ervan uit dat ze binnen het jaar getrouwd zal zijn. Maar als haar vader overlijdt, is er geen bruidsschat en zijn haar moeder en zij gedwongen om naar Isfahan te verhuizen. Daar wonen haar enige familieleden, die de twee met tegenzin in dienst nemen. Haar oom is tapijtontwerper aan het hof van de legendarische sjah Abbas. Het leven is zwaar, maar ze leert er het vak dat haar toekomst zal bepalen. Niet alleen knopen, maar ook ontwerpen, kleuren uitzoeken - voor haar moeder en haarzelf van levensbelang - haar eigen creaties verkopen. Tegelijkertijd komt ze terecht in een avontuur dat haar seksualiteit doet ontwaken, maar haar ook blootstelt aan afwijzing en verraad. Uiteindelijk beseft ze dat er voor haar maar één grote liefde is: de bruisende en inspirerende stad Isfahan.

Mijn beoordeling (++)

Azië heeft me tot voor kort nooit zo erg geboeid als Afrika, maar ik moet zeggen dat er over dit werelddeel wel prachtige verhalen bestaan. Daarom ben ik beetje bij beetje meer gaan openstaan voor deze kant van de aardbol. Azië is dan ook niet meer weg te denken uit het nieuws na de oorlog in Afghanistan en de huidige terreur in Syrië. Ik leer heel erg graag iets bij over ongekende culturen en dat combineer ik dan met het lezen van boeken. 'Dochter van Isfahan' leert je het Iran van de zeventiende eeuw kennen. Er is armoede, maar er zijn ook welvarende steden. Daar is de handel van tapijten heel erg belangrijk. Ze bestaan uit natuurlijke materialen en worden met de hand geknoopt. Heel wat Europeanen komen dan ook naar dit land om de mooiste stukken mee naar huis te nemen. 

Het boek is heel erg goed geschreven en brengt je in het leven van een jonge vrouw uit Iran. In haar jeugdjaren is ze gelukkig in het dorp waar ze leeft, maar al snel verliest ze haar vader. Deze gebeurtenis zet heel haar leven en dat van haar moeder op z'n kop. Ze moeten hun o zo geliefde dorp verlaten en beginnen een avontuur in de stad Isfahan. Door de onbezonnenheid van het hoofdpersonage komen ze vaak in de problemen en dat betekent ei zo de na de dood van haar moeder. 

Anita Amirrezvani werkte maar liefst acht jaar aan haar boek en dit is er aan te merken. Ze lokt je mee in een verhaal waar je amper nog uitraakt. Je zult merken dat je het verhaal na een tijdje niet meer zo makkelijk aan de kant legt. Je wil weten hoe het de dochter en moeder vergaat en of ze hun leven weer op de rails krijgen.


Bron foto: http://www.literatuurplein.nl/boekdetail.jsp?boekId=563621

Tafels extra oefenen!

Als leerkracht ga ik al jaren op zoek naar de beste methodes om les te geven. Soms vind je die in de aangekochte handleidingen, maar die stellen me vaak teleur. Het is zo dat sommige onderdelen te weinig voorkomen waardoor een aantal leerlingen de leerstof niet goed kunnen automatiseren en verinnerlijken. Daarom las ik elke dag extra oefenmomenten in en dit voor tal van leerstofonderdelen. Omdat ik dit jaar al de hele tijd in het tweede leerjaar sta, gaat mijn aandacht vooral uit naar het instuderen van de maal- en deeltafels. In België worden die in het tweede leerjaar (7-8-jarigen) aangeleerd. Hou er rekening mee dat het belang van die tafels groter is dan je denkt. Het is de bedoeling dat de kinderen deze eigenlijk volledig uit het hoofd kennen zodat ze daar de volgende jaren rekenprofijt kunnen uit halen. In het derde leerjaar leren ze immers cijferen,...

Heb je de indruk dat de kinderen in de klas nog moeite hebben of lukt het je zoon of dochter nog niet zo goed? Geef hen dan zelf die extra oefenmomenten. Ik pleit hier helemaal niet voor een extra halfuur huiswerk want dat is zeker mijn bedoeling niet. Toch kan een vijftal minuutjes je kind al uit de problemen helpen. Ik heb namelijk al vaak gemerkt dat kinderen gefrustreerd raken als ze iets niet kunnen. Door vijf minuten extra te werken kan dit probleem meestal zo van de baan zijn.

Voor die extra momenten kun je beroep doen op de site Somprint. Voor de tafels kun je daar blaadjes gaan maken met maal- en/of deeltafels en je kunt ze ook apart gaan oefenen. Haal er de tafels uit die je kind of leerling nog niet zo goed beheerst en oefen die samen. Eigenlijk is een minuutje eigenlijk al voldoende. Laat ze een kolom maken in één minuut en je zult merken dat ze de tafel steeds sneller zullen kunnen.

Hou je niet zo van werkblaadjes? Dan is het ook mogelijk om een spelletje te spelen. Gebruik daarvoor de kaartjes die ik hier toonde en beschreef. Je kunt ze op twee manieren gebruiken. Ofwel gebruik je de oefeningen en de oplossingen apart in de vorm van een memory ofwel kleef je de oplossingen aan de achterkant van de maal- of deeltafel. Zo kan je kind alleen oefenen (met zelfcontrole) of kun je de kaartjes in het midden leggen en elk eentje laten oplossen. Is het juist, mag je het kaartje houden. Bij een fout antwoord moet je het kaartje aan de tegenstander geven.

Wens je deze kaartjes in een Word-document te ontvangen? Aarzel dan niet en klik snel op het volgende linkje.

Een nieuwe editie van De Vince, hét voetbalmagazine voor elke Rode Duivelfan

Het was hier even stil, maar dat probeer ik vanaf vandaag weer goed te maken. Ideeën, materiaal en foto's genoeg, maar het is hier nogal druk geweest de afgelopen weken en ik zie er niet onmiddellijk verandering in komen. We zitten dan ook in de laatste rechte lijn van het schooljaar. Een drukte van jewelste dus! Maar daarna komt er vakantie en nog eens vakantie! Dan zou er toch wat tijd moeten zijn om te bloggen. Ik kijk er al naar uit!

Alle voetballiefhebbers onder ons hebben gemerkt dat de Rode Duivels weer helemaal in zijn. Iedereen gelooft in de slaagkansen van de huidige lichting en in België kijkt men dan ook gespannen uit naar de kwalificatiewedstrijd van komende vrijdag. Eerder schreef ik al over De Vince en we zijn nu toe aan een nieuwe editie. Die kun je lezen op de gloednieuwe site van De Vince! Allen daarheen zou ik zo zeggen want na de Fandag van afgelopen weekend zal er komende maandag ook maar over één ding gepraat worden. Zelfs aan de vrouwen werd er gedacht in De Vince en in navolging daarvan heeft de KBVB plaats gemaakt voor een ware vrouwelijke spionkop. We schreeuwen onze Duivels dus allemaal samen naar Brazilië!