De vliegeraar x 2

Het is in de vakantie toch wel stil geweest op mijn blog, maar ik ben van plan om er vanaf nu weer in te vliegen. Op naar meer bezoekers, meer volgers en natuurlijk meer interessant materiaal :).

De afgelopen maand moest ik rusten en daarom dacht ik dat ik het ene na het andere verhaal zou verslinden. Lezen is echter niet helemaal hetzelfde als rusten waardoor mijn teller van gelezen boeken deze vakantie echt wel laag bleef. Naast een vreselijk boek (later meer hierover) greep ik terug naar een eerder gelezen verhaal.

Een hele tijd geleden las ik al eens 'De vliegeraar' van Khaled Hosseini. Het boek loste zonder problemen mijn hoge verwachtingen in waardoor ik het vorige maand nog eens ter hand nam. Net als de eerste keer werd ik ondergedompeld in een boeiend en emotioneel verhaal. Een echte aanrader voor elke lezer onder ons!

Gegevens

Uitgegeven in: 2003
Oorspronkelijke titel: The Kite Runner
Oorspronkelijke uitgever: Riverhead Books, New York
Omslagontwerp: Studio Jan de Boer
Omslagillustratie: Bildhuset/Corbis
ISBN: 978 90 234 1899 3
Uitgeverij: De Bezige Bij Amsterdam
Aantal pagina's: 351

Flaptekst

Amir en Hassan zijn gevoed door dezelfde min en groeien samen op in Kabul. Op een dag komt er op wrede wijze een einde aan hun bijzondere vriendschap. Amir en zijn vader vluchten naar de Verenigde Staten, waar ze een nieuw bestaan opbouwen, maar Amir slaagt er niet in Hassan te vergeten. De ontdekking van een schokkend familiegeheim voert hem terug naar Afghanistan, waar Amir wordt geconfronteerd met spoken uit zijn verleden. Zijn voornemen om de oude schuld jegens Hassan in te lossen sleept hem mee in een huiveringwekkend avontuur.

Mijn beoordeling (+++)

Op aanraden van een collega begon ik jaren geleden af en toe een boek over andere culturen te lezen. Zoals in elk genre vind je binnen dit thema goeie en minder goeie boeken. Er werden de afgelopen jaren echter ook enkele parels geschreven. Meningen en recensies zetten mij vaak op een dwaalspoor waardoor toppers voor mij persoonlijk soms op een teleurstelling uitdraaien. Bij 'De vliegeraar' is dit echter helemaal niet zo, integendeel. Ik had al heel wat lovende kritieken gelezen, maar die waren dan ook meer dan terecht. Het verhaal is heel erg goed geschreven en het neemt je mee naar de echte Afghaanse wereld. Het boek slorpt je als het ware op en dit is nu net wat ik aan lezen zo leuk vind. Hosseini gebruikt geen moeilijke taal en doorspekt zijn verhaal af en toe met een prachtige uitdrukking. Deze passages doen je even stilstaan bij de kracht van het woord. De schrijver doet het echter maar zelden waardoor het niet geforceerd overkomt. Het ligt er niet vingerdik op zoals wij dat zouden zeggen. Door de omschrijving van de personages slaag je er als lezer ook in om een echt beeld van Amir en Hassan te vormen. Je voelt als het ware ook hun geluk en verdriet. Dit is wat 'De vliegeraar' o zo sterk maakt. Heb je het verhaal nog niet gelezen, dan is het nu meer dan tijd. En doe zoals ik, lees het zeker nog een tweede (of een derde) keer. Het blijft de moeite waard!

(Bron foto: http://telrunya.wordpress.com/2008/09/13/de-vliegeraar/)