Aangezien mijn laatste boeken geen hoogvliegers waren, greep ik terug naar een bekende naam. Pas op, dit kan ook tegenslaan, maar in het geval van Simone van der Vlugt - gelukkig - dus niet. Ik las eerder al Herfstlied en daar kon je hier iets over lezen. Nu koos ik voor 'De reünie'.
Uitgegeven in: 2004
Verspreiding door België: Veen Bosch & Keuning uitgevers n.v., Wommelgem
Omslagontwerp: Roald Triebels, Amsterdam
Omslagillustratie: Image Store, Nonstock
Aantal pagina’s: 335
ISBN: 90 414 0911 4
Flaptekst
Mijn mening (++)
Na een paar moeilijke leesmaanden wilde ik echt weer eens een boek waar ik me geen vragen bij hoefde te stellen. Niet in de zin van: Wie zou wat gedaan hebben? Wel eerder in de zin van: Doorlezen of niet doorlezen? Ik koos de afgelopen tijd telkens het verkeerde boek waardoor ik het gevoel had dat lezen een behoorlijke opdracht werd. Dat is juist niet de bedoeling. Het moet even voor wat spannende ontspanning zorgen :). Met dit boek van Simone van der Vlugt vond ik wat ik zocht. Makkelijk te lezen en een behoorlijk eenvoudige verhaallijn, maar ook onwijs spannend (om het even in het Nederlands te zeggen). Je wordt een paar keer op het verkeerde been gezet en ook het slot is eerder onvoorspelbaar. Versta me niet verkeerd, onvoorstelbaar maar daarom niet ontgoochelend. Dit is nu het tweede boek van deze schrijfster dat ik lees en ik ben er zeker van dat er nog een paar zullen volgen. Er staan er immers nog een paar op mijn indrukwekkende lijst 'Wat ik nog wil lezen' te blinken :).
Bron:
* http://www.boekwinkeltjes.nl/bwzoeken.php?bwID=13958&tezoeken=&tweedehands=0&nieuw=0&p=1&sort=nr&order=1&prijsvan=&prijstot=
Ha... ik heb dat boek ook eens meegebracht van de bieb... Helaas konden de eerste pagina's mij niet echt bekoren en heb ik het niet uitgelezen. Misschien moet ik het toch nog een kans geven??
BeantwoordenVerwijderenSmaken verschillen, maar ik vond het goed!
Verwijderen