Godsdienst, sowieso elke weekdag

In het begin van mijn loopbaan was het wat zoeken. Ik vond maar geen werk en als ik al eens een interim mocht doen, dan was ik al blij dat ik vijf dagen op dezelfde school vertoefde. Gelukkig kon ik vanaf jaar 1 wel altijd terecht in mijn thuisdorp. Eerst was de ene collega zwanger, dan moest er weer iemand op bijscholing en daarna kon ik even inspringen omdat er een juf langere tijd afwezig was. Zo werd ik beetje bij beetje een gekend gezicht en mocht ik uiteindelijk blijven. Yes! Na tien jaar in het onderwijs werd ook ik vast benoemd. Dat kon eigenlijk op geen beter moment komen. Ik stond er na 15 jaar plots weer helemaal alleen voor hier en dan is een vast inkomen uiteraard meer dan welkom. Intussen is ook dat alweer een kleine 2,5 jaar geleden.

Sindsdien sta ik ook in hetzelfde - tweede - leerjaar. Mijn collega ging op pensioen en ik mocht haar plaats innemen. Niet meteen mijn droomleerjaar want ach, wat vind ik die derde graad een uitdaging. Maar ik moet zeggen dat kinderen van 6-7-8 jaar ook hun charmes hebben. Ik vind het alleen ook een beetje spannend als de leerstof een uitdaging is en dat is in de eerste graad toch een pak minder. Dat is dan misschien een minpunt, maar daarnaast heeft het lesgeven aan een tweede leerjaar uiteraard ook heel veel voordelen. Na een paar jaar in dezelfde klas dacht ik vroeger dat ik er helemaal klaar mee zou zijn, maar wat heb ik me toch vergist. Ik kan wel nog een paar jaar gebruiken voor alles tot in de puntjes klaar is. En dan zou ik misschien gewoon wel enkele schooljaren willen genieten van al mijn (nacht)werk ;).

Maar genoeg nu over mezelf (want eens ik begin te typen...). Ik wilde het vandaag even over godsdienst hebben. In horten en stoten verscheen er al wel het een en ander op mijn blog, maar ik herhaal graag nog even. Om orde op zaken te stellen en om eindelijk eens volledig te zijn. Want dan begin ik weer aan een reeks en dan vind ik de tijd niet meer om verder te doen en weten jullie eigenlijk maar half hoe ik te werk ga.

De komende weken wil ik jullie nog eens wat meer over mijn godsdienstdobbelsteen vertellen. Er zijn zes vlakken en dus zes activiteiten en daarnaaast zou ik ook nog een draaiboek op jullie los willen laten. Dan weten jullie meteen hoe, wat, waar, wanneer en hoeveel ;).

Jaren geleden introduceerde ik de volgende dobbelsteen...

Dit idee kwam van een collega, niet van mij. Bedankt, Katrijn!

Na 'Dagelijkse Kost' (waarover later zeker nog heel veel meer!) gooit de nummer 1 van de week (klastaakje - die je hier kan downloaden) met de dobbelsteen. Op die manier doen we elke dag aan godsdienst, maar zeggen we niet telkens eenzelfde gebed op. Er zijn zes mogelijkheden: Onze Vader, gebed, OT-NT, Wees Gegroet, Even Stil en Lied. Vandaag wil ik het over twee van de zes dobbelkanten hebben.

Wordt er Onze Vader of Wees Gegroet gegooid, dan is het de bedoeling dat dit gebed wordt opgezegd. Het Onze Vader leerden de kinderen naar aanloop van hun Eerste Communie in het eerste leerjaar al, maar het Wees Gegroet is nauwelijks nog gekend. Daarom maakte ik handige kaartjes zodat de kinderen dit in de eerste maanden ter hand kunnen nemen als ze beide gebeden nog niet uit het hoofd kennen.

Je kunt dit document hieronder makkelijk downloaden.

Onze Vader en Wees Gegroet

Ik zette beide gebeden twee keer achter elkaar. Op die manier kun je kaartjes van A5-formaat maken (door twee vellen op één pagina af te drukken).

Heel veel plezier ermee en tot gauw. Er staan al artikels klaar tot volgende week donderdag ;).