De vogelkamer (maar stel je er niet te veel bij voor :) )

In de voorbije vakantie nam ik de tijd om toch wat meer te lezen dan tijdens gewone werkweken. Ik vertelde jullie hier al over het boek met 1000 tips rond het onderwijs en ik las ook nog een jeugdboek. Daar schrijf ik de komende dagen zeker nog iets over. Vandaag wil ik het echter even over 'De vogelkamer' van Chris Killen hebben. Ik kwam dit boek in de bieb tegen en door z'n ietwat aparte vormgeving stopte ik het in mijn tas. Na een goeie 50 bladzijden wist ik echt niet wat ik ervan moest verwachten en ik postte dan ook een noodkreet in een groep op Facebook. Maar zoals zo vaak kwam er weinig tot geen reactie op mijn post ;). Daarom zette ik door en klapte ik een paar dagen terug - wat verbouwereerd - het boek dicht.

Gegevens

Oorspronkelijke titel: The Bird Room

Oorspronkelijke uitgever: Canongate

Uitgegeven in 2009

Uitgeverij Nederlandse versie: Anthos uitgevers

Vertaling: Nicoline Timmer

Omslagontwerp: Roald Triebels, Amsterdam

ISBN: 978 90 414 1257 7

Flaptekst

Wanneer Will Alice ontmoet kan hij zijn geluk niet op. Ze is slim en sexy, en tot Wills verbazing wordt ze verliefd op hem. Alice zorgt ervoor dat zijn leen weer zin en betekenis krijgt. Maar de liefde is complex, en juist door zijn toewijding glijdt Will af naar meer duistere dimensies. In dezelfde stad woont Helen, een actrice. Of: dat is ze van plan te worden, ooit. Voorlopig werkt ze als model. De levens van Will en Helen komen bij elkaar in een prachtig liefdesverhaal met een twist.

Mijn mening (+)

Ik kende de schrijver niet en had er ook nog nooit van gehoord. De intro op de flap leek me wat mysterieus en ook de cover sprak me wel aan. Dit waren de grootste redenen waarom ik aan dit boek begon. Daarnaast wil ik eigenlijk ook elk boek een kans geven. Ik kan immers van heel wat soorten literatuur genieten. Ik weet echter niet precies waartoe dit verhaal behoort... Gaandeweg zou het wel duidelijk worden, dacht ik, maar eigenlijk weet ik nog steeds niet goed wat meneer Killen me heeft willen vertellen. Op zich begrijp ik het wel, maar ik heb het gevoel alsof ik het verhaal van op afstand heb meegemaakt. Het lijkt erop alsof je ergens wat in je auto (of op de bus of trein) zat te wachten en je op de hoek van de straat een koppel even hebt kunnen waarnemen. Je zag ook nog twee vrienden bij het koppel, maar de relaties waren (en zijn) niet duidelijk. Chris Killen gaat niet tot op het bot en hij schetst - wellicht bewust - personages eerder met vage lijnen in plaats van met duidelijke contouren. Een prachtig liefdesverhaal - zoals het op de flaptekst stond verwoord -  zou ik het zeker niet noemen. Het woord prachtig krijgt van mij persoonlijk een heel andere invulling, maar het is zeker eens iets anders! Ben je dus op zoek naar een vernieuwend, mysterieus boek? Dan denk ik dat Chris Killen misschien iets voor jou is! Laat je me hieronder dan weten wat jij ervan vond?! Ik ben er heel benieuwd naar!