Een tijdje geleden mocht ik het eerste deel van de 'Vijftig-tinten-trilogie' lenen van een vriendin. Ik las het boek in sneltempo uit. Ik vond het dan ook vernieuwend, fris en onderhoudend. Bij mijn laatste bibliotheekbezoek van 2013 ging ik op zoek naar het tweede deel. Vijftig tinten donkerder van E.L. James vind ik eerlijk gezegd een pak minder dan het eerste luik. Er zit minder verhaal in en ik vind het ook een stuk minder spannend. Misschien had ik gewoon aan één boek genoeg en vind ik al die seksscènes nu wat over de top of misschien was ik dit keer extra kritisch. Toch ben ik de komende maand zeker van plan om het afsluitende derde deel te lezen.
Gegevens
Oorspronkelijke titel: Fifty Shades Darker
Uitgeven in: 2011, in het Nederlands in 2012
Omslagontwerp: DPS
Omslagfoto: iStockphoto
Uitgeverij: Uitgeverij Prometheus
ISBN: 978 90 446 2185 3
Aantal pagina's: 550
Uitgeven in: 2011, in het Nederlands in 2012
Omslagontwerp: DPS
Omslagfoto: iStockphoto
Uitgeverij: Uitgeverij Prometheus
ISBN: 978 90 446 2185 3
Aantal pagina's: 550
Flaptekst
In Vijftig tinten donkerder wordt Anastasia Steele afgeschrikt door Christian Greys duistere geheimen, en verbreekt ze haar relatie met de gekwelde miljardair. Ze start een nieuw leven en begint een carrière bij een uitgeverij in Seattle, maar haar constante verlangen naar Grey blijft haar gedachten domineren. Wanneer hij haar een nieuw voorstel doet kan ze hem dan ook niet weerstaan. Al snel komt Anastasia meer te weten over het hartverscheurende verleden van de beschadigde en veeleisende Christian dan ze ooit voor mogelijk had gehouden, en wordt ze geconfronteerd met de vrouwen uit zijn verleden. Terwijl Grey worstelt met zijn demonen moet Ana de belangrijkste beslissing van haar leven maken.
Mijn beoordeling (+)
Zoals ik hierboven al zei, vond ik het eerste deel van deze trilogie een pak beter. Het middelste verhaal van de drie handelt eigenlijk de hele tijd over Anastasia en Christian en er komen weinig andere personages bij kijken. Ik las het eerste deel een stuk liever. Toch kijk ik uit naar het derde deel. De laatste bladzijde uit deel twee laat immers vermoeden dat Vijftig tinten een spannend slot krijgt. Tot nog toe vond ik de romans onderhoudend en vernieuwend, maar niet meer dan dat. Heb je zin om je gewoon eens goed te ontspannen bij een boek, dan zijn ze zeker een aanrader. Ze zijn dan ook net iets anders dan de romans van Macomber, Montefiore of Mansell.
Bron afbeelding:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten