zaterdag 2 november 2013

Honingtranen van Nafisa Haji

Ik had je deze vakantie nog een boekverslag beloofd en het is eindelijk zo ver. Vanmorgen las ik de laatste bladzijden van 'Honingtranen' van Nafisa Haji. Ik had in de afgelopen vrije dagen op wat meer leestijd gehoopt, maar het kwam er maar niet van. Ontspannen is hier voor het moment heel erg moeilijk. Ik wil altijd maar meer en beter... het aard van het beestje. Soms heel erg handig, soms meer dan vervelend :)

Gegevens

Titel: Honingtranen
Oorspronkelijke titel: The Sweetness of Tears (William Morrow)
Vertaald door: Jeannet Dekker
Omslagontwerp: marliesvisser.nl
Omslagbeeld: Richard Jenkins, John Lee/Getty Images
ISBN: 978 90 225 5953 6
Uitgeverij: De Boekerij bv, Amsterdam
Aantal pagina's: 352

Flaptekst

De Amerikaanse Jo March en haar tweelingbroer Chris groeien op in de beschermde omgeving van hun hechte en zeer gelovige gezin. Op haar achttiende verjaardag krijgt Jo te horen dat haar vader niet haar biologische vader is. Het nieuws komt als een schok, maar ze is vastbesloten om meer te weten te komen over haar 'andere' familie. Ze begint een zoektocht, die jaren zal duren.

Terwijl Jo steeds dieper in het verleden duikt en reist van Californiƫ naar Chicago, van Pakistan naar Irak, leert zij nieuwe familieleden kennen uit de meest exotische streken en met zeer diverse achtergronden. Toch zijn al hun levens onlosmakelijk met het hare verbonden.

Mijn beoordeling (++)

Ik weet eigenlijk niet heel erg goed hoe ik dit boek moet gaan quoteren. Ik vond het soms wat ingewikkeld, maar dat lag wellicht aan het feit dat ik steeds maar een beperkt aantal bladzijden las. Haji schrijft op een vlotte en welgekozen manier waardoor ik het heel aangenaam vond om dit boek te lezen. Toch heeft me het niet bij de keel gegrepen. Het is dus meer dan goed, maar geen echte topper.

Veel leesplezier!


Bron afbeelding:

1 opmerking:

Alle oplossingen van de woordzoekers

 Ik toonde je hier en hier een lading woordzoekers, maar toen waren de oplossingen nog niet gemaakt. Die heb ik nu wel klaar. Er werden vers...